“Sevdiğimizi öldürürüz.
Gerisi zaten hiç yaşanmamıştır. Kimse bu kadar yakın değil, başka kimse kimseyi bu denli yaralamaz. Unutkanlık, yokluk, hiçlik...
Sevdiğimizi öldürürüz.. başkasının ciğeriyle boğulmaya verdiğimiz sondur bu. Ne tek bir nefes yeter ikimize de ne de toprak kabul eder iç içe geçmiş bedenlerimizi. Yaşıyorum işte küçük bir
" Sen niye ağlamıyorsun kız , niye ağlamıyorsun " diye gürledi .
...........
" Sakın ağlama kızım e mi , sakın ağlama , belki o zaman def olup giderler ."
Virane olmuş kalbime ne yaptın?
Bak, divane aşkıma ne yaptın?
İpeğin içinde rahatlığa alışmıştım
Sen kelebek kanadıma ne yaptın?
Gözünün kadehinden içmeden sarhoş oldum
Baygınım, meyhanemi ne yaptın?
Meğer yaslanmaya layık değilmişim.
Sen omzumdaki hasreti ne yaptın?
Beni yordun ve kendini de yordun gittin
Sefere çıkan, sen evime ne yaptın?
Dünyam, senin ağlama yağmuruna bulandı...
Sarayımın çatısına ne yaptın?
AĞLAYARAK OKUDUM
Hz.Fatima Annemiz Vefat'ına Yakın bir gün, Allah'ın galip Arslanı Hz Ali R.A. Kerremallahu veche, Hz. Fatıma'nın yanına girer ve onu Hz. Hasan ile Hz.Hüseyin'i yıkarken görür, yıkadıktan sonrada saçlarını tarar elbiselerini yıkar ve hamur yoğurup bolca ekmek yapar ve bu süre zarfında Hz. Ali R.A ile hiç