"Clarissa, Marion'un sokulganlık ve sevimliliğinin altında aslında sorun ve tasalar yattığını; hatta etrafında sürekli somut bir sıcaklık ve içtenlik hissetme eğiliminin de altında, konuşup gevezelik ederek, saklamaya çalıştığı bir yalnızlığı, yalnız bırakılma korkusu ve huzursuzluğu olduğunu anladı. Hani tren durduğunda insan uyanıp da kimsenin kalmadığını görür ya, işte Marion da etrafında insan görmediğinde böyle hissediyordu."