Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Sena
Sena
@senaunlu
Hekim
6 Kasım 1995
91 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
64 syf.
·
Puan vermedi
Hikayesini duyduğum ve merak ettiğim için alıp okuduğum ama aşk şiiri sevmediğimi bir kez daha anlamama yardımcı olan bir kitap oldu.
Ciddiye alıp inceleme bile yapamayacağım, ama şuraya okurken “noluyo ya” dediğim bir şiiri bırakıyorum;
“Şimdi sen çırılçıplak elma yiyorsun
Elma da elma ha allahlık
Bir yarısı kırmızı bir yarısı yine kırmızı
Ben de çıplağım ama elma yemiyorum
Benim öyle elmalara karnım tok
Ben öyle elmaları çok gördüm ohooo “
Devam edemeyeceğim :p
400 syf.
3/10 puan verdi
Kitabı ilk lisede okudum diye hatırlıyorum. Yani bundan yaklaşık 10 sene önce. O dönem demek ki toksik bir ergenmişim ki bu kitabı beğenmişim. Şu an hiç sağlıklı bulmuyorum. İki ruh hastası insanın şov yazıları gibi geliyor. Kitabın başında tamam etkileyici cümleler var, insanın hosuna da gidiyor ama bi yerden sonra baba tamam ama diyorsunuz :’)
304 syf.
10/10 puan verdi
2016 yılında okumuşum, gece gece duygulandım. İlk aldığımda klasik kahveli pozlarla instagrama koymaya ben de heves etmiştim. Sinirlendim sonra, bu sıpalar yüzünden kitap okurken foto bile atamıyoruz diye :)
Gerçekten şu ara iki sayfa kitap okumaya bile hevesimin kalmadığı zamanlardan geçerken çerezlik kitaplar ruhuma çok iyi geliyor. Sayfanın sonunda başını unutacak kadar beyin durgunuyum. Yoruyor hayat gençler. İmdadıma bu mükemmel sözlük yetişti. Güzel sözler okumak gerçekten insanı dinlendiriyor. Bir tane okuyorsun , sonra gözlerini kapa düşün düşündüğün kadar. Şanslıysan o ara uykuya da dalarsın hem
Üstelik normalde merak edip almayacağım yazarlardan & kitaplardan alıntılar yaptığı için ufkumu genişlettiğini düşünüyorum. Bir iki kitabı şimdiden not aldım, en kısa zamanda sipariş ederim.
Son olarak; bundan yıllar yıllar önce rutinlerime :
her gün mutlaka bir güzel söz oku, her gün mutlaka bir manzara resmi incele gibi maddeler eklemiştim. Bunu mükemmel uyguluyordum üstelik. Ruhsal olarak farkında olmasakta çok yararlıymış. Bu kitabı ilk aldığımda güzel söz bulma kısmı benim için epey kolaylaşmıştı. Şimdi ise bu rutinimi hatırlamama yardımcı oldu, tekrar uygulamaya başlayacağım :)
Okur Takip Önerileri
56 syf.
6/10 puan verdi
Tus çalışamayacak kadar yorgun olduğum zamanlar youtube keşfette takılmaktan sıkıldığımı farkederek hemen evdeki en kısa kitabı buldum ve aslında bildiğimiz ama göz ardı ettiğimiz ya da aklımıza gelmeyen birçok şeyle tekrar tekrar yüzleşmiş oldum. Kitap klasik “mutlu olma sanatı” adı altında yazılan diğer kitaplar gibi. Ama cümleler gerçekten
304 syf.
·
Puan vermedi
Momo kitabı için hem çocuk hem yetişkin kitabı demişler. Ben bunları hiç bilmeden başlamıştım kitaba. Ve açıkçası başladığınız anda sayfalar “çocuk masal kitabıyım” diye bağırıyor. Ama verilmeye çalışılan fikir çok güzel o yüzden devam etmekten kendimi alıkoyamadım.
Hayranlık duymamın en baş sebebi kitabın 1973 yılında yazılmış olması. O yıla göre fantastik masal kategorisine dahil edilebilen olayları şu an yaşıyor oluşumuz maalesef çok acı. İşkolik veya sosyal medya bağımlılığından dolayı çocuğuna vakit ayıramayan anne babalar kitabı okurken hep hayalinizde canlanıyor. Aslında hepimiz bir parça öyle olmuşuz diyoruz. Çocuklara ise sürekli isteme arzusu aşılanıyor. Oynadığı oyuncak iki saat sonra bir köşeye atılıyor ve yenisini istemeye başlıyor. İnsanların birbirlerine ayırdıkları vakit gitgide azalıyor. Büyükanne büyükbabalar ayda yılda bir aranıyor. Neden? Çünkü ona ayıracağın vakitte işlerini daha ileri bir noktaya taşıyabilirsin, daha çok kariyer yapabilirsin. Ben bu noktada kendi dönemime göre biraz ayrıldığımı düşünüyorum. Tıp fakültesindeki eğitimim dahil olmak üzere hiç bir zaman ailemi ihmal etmedim. Büyüklerim olsun küçüklerim olsun teyze kuzen amca dayı demeden hepsiyle ilgilenmeye çalışıyorum hala. Yarın olmayabilirler ve bizim için o zaman pişmanlık ağır basabilir. Arayıp bi nasılsınız diyip onlara ilginizi sevginizi belli ettiğinizde bile ne kadar mutlu olduklarını hissetseniz bi aynı mutluluk sizin de içinize dolacaktır eminim.
289 syf.
·
Puan vermedi
“Herkes dünyayı değiştirmeyi düşünüyor, kimse kendini değiştirmeyi akıl etmiyor. “
Aslında kısaca bu cümle ile özetleyebiliriz kitabı. Herkesin bir miktar kendini değiştirerek dünyayı güzelleştirebileceğimizi örnekleriyle gösteriyor. Karşılaştığınız insanların hayatlarını bilemezsiniz. Belki iki dk önce çok sevdiği bir yakınının ölüm haberini aldı, belki çok büyük ve ödeme zamanı gelmiş bir borcu var ve o an nasıl ödeyeceğini düşündüğü için çok dalgın, belki işten çıkartıldığı için o an çok sinirli... Özellikle bir daha karşılaşmama ihtimalimiz yüksek olan insanlarla kısa ama yıpratıcı tartışmalara her an girilebiliyoruz. Ya da çok sevdiğimiz , ailemizden biri ile ilişkimize ciddi zararlar verecek gereksiz konularda tartışmalar cıkartabiliyoruz, hatta uzatıyoruz. Oysa insanlar iletişimi yumuşatsa , biri bile o an kibarlık yapsa gerginlik bitiyor ve büyük bir tartışmadan çok kolay bir şekilde korunuluyor. Sanırım biraz çaba lazım :)
"Gelin birbirimize karşı daha nazik olalım."
Aldous Huxley
“Çoğu insan dinlemez, sadece kendi konuşma sırasının gelmesini bekler.”
Nathan Miller
"Düşmanımı dostum haline getirerek imha ederim."
Abraham Lincoln
187 syf.
·
Puan vermedi
İlk defa bir kitabı okurken beynim şişti. Kitabı beğenmediğim anlamında değil gerçekten tartışmaları beni yordu. Kahramanlar para hırsından benliklerini kaybetmiş ve bu çok güzel yansıtılmış. Aleksey İvanoviç yani başkahramanımız sanki herkesi düelloya davet ediyor, sürekli birileriyle kavga ediyor. Sanırım bu hırçınlığı sevdiği kadına kendini yakıştıramamanın verdiği iç savaşın dışarı yansıyanlarıydı. Kitabın sonunda parayı buluyor ama o kadar özgüvensiz ki yine de sevdiği kadının yanında olamıyor.
Kumardan kazanılan paranın nasıl hayatları mahvettiğini okuduk da diyebilir miyiz ?
Kitabın son kısmında ise parası olan ama kullanılan bir adam gördüm. Hatta kullanılmak isteyen. Yorgun, pes etmiş, ne derlerse yapan biri. Hatta parayı kazandıktan sonra dostunun “Paris’e gideceğine eminim” demesi üzerine aslında hiç de aklında yokken Paris’e giden bir başkahraman. Çünkü artık ne yapması gerektiğinin bilinmezliğinde öyle kaybolmuş ki söylenenleri yapması gerekiyormuş gibi davranıyor. Son kısımda yine dostuyla karşılaşıyor. Ondan para alıyor ama dostu “Bu parayı da kumarda yiyeceğine eminim” diyince gidip kumarda yiyor.
Kurdun aklına kuzu sokmak :))
272 syf.
·
Puan vermedi
Biraz hüzünlü olunca elim LM ‘a gitti yine. Dedim bir iki karıştırayım, sonra baştan sona tekrar okurken buldum kendimi. Saatlerin uygunsuzluğuna aldırmadan kahkaha atarak okudum yine. Bazı yerlerde gülmekten gözlerim kapandığı için devam etmekte çok zorlandım. Mecnun da bunu isterdi bence. Kitabı sanki okumuyor izliyordum, gözlerimde sahneleri birebir canlanıyordu. O kadar yıl geçti hala unutamadık şu diziyi :)
272 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitabın ilk incelemesini yazmak bana nasip oldu. Öncelikle kitabı hazırlayan komisyona, ön ayak olan herkese Allah razı olsun demek istiyorum. Bu incelemeye bir şekilde denk gelirseniz inşallah, ne yapıp edin bir adet kitaptan edinin isterim. Benim için yıllardır çantamdan masamdan düşmeyen bir dua kitabı. Ben ne zaman Evrad-ı Şerifeye sarılsam
384 syf.
·
Puan vermedi
Bir dönem çok popüler olan bu kitabı annemin merakı yüzünden almıştık. Eve ziyarete gelen arkadaşlarımızın kütüphanemizde bu kitabı görmesiyle gelen giden her misafirin el çizgilerine bakar olduk. Korkunç bir furyaydı neyse ki geçti gitti.
Peki sonucunda ne kazandık? Bir çoğumuzun morali bozuldu. Hayat çizgisi kısa olan insan ne yapsın? Belki
224 syf.
10/10 puan verdi
Bu kitabı çok kıymetli Serkan Hocam ilk çıkarttığında koşarak almıştım ama ne yazık ki yıllardır hocama imzalatamadım. Üstelik kendisinin 2 yıl öğrencisi olup bir çok laboratuvar çalışmasını birlikte yapmış olmamıza, ders aralarında kendisiyle sohbet etmeme rağmen her sefer kitabı yanımda götürmeyi unuttum.
Hemen her gün aynı çatı altında olduğum
224 syf.
1/10 puan verdi
Nörolojiye çok ilgimin olduğu bir zaman yazarın ilk kitabı olan "Anılar Silinirken" isimli kitabını almıştım. Okuyalı 2 yıl oldu, beni çok etkileyen bir kitap olmuştu. Düşündüğümde hala okurken yaşadıgım hisleri anımsıyorum.
Bu memnun kalışım Sevda Hanımın ikinci kitabını çıkarttığını duymamla beni kitabı almaya yönlendirdi, 2017'de. Fakat kitabı okudukça sinirlerime hakim olmakta zorlandım. Hangi yazar aradan geçen 2 3 yıldan sonra aynı kitabı başka isimle basar ki? Ya da bunu yapmış olmasına rağmen instagramında sanki yeni kitapmış havalarında takılır. Kitaptan kazandığı paraya helal gözüyle bakabiliyor mu acaba. Ben o zaman instagramından kendisine bu durumu yazmıştım ama zerre ilgilenmedi. En azından paylaşım yapmasını ve eski kitabıyla aynı oldugunu bildirmesini beklerdim.
Yurtdışında doktorların bu tarz romanları cok sık oluyor. Ben de bir tıp öğrencisi olarak ileride inşallah beni etkileyen hastalarımın hikayelerini not almayı ve faydalı olacaksa kitap yapmayı istiyorum. Yabancılar bu konuda cok iyi. Bir Türk doktorun böyle bir kitabını görünce mutlu olmuştum. Hala kitabın güzelliğine bir şey diyemem, gerçekten etkileyiciydi. Ancak yazar gözümden fena düştü :))
