Bu yana rahvan yürüyüşle gelemezsin sen; çünkü deven dizinden bağlı ey aklı kendisine bağ olan kişi.
Işığı, aydınlığı yedi göğe bile sığmayan akıl, nasıl oldu da senin tuzağına düştü, nasıl oldu da senin çuvalına girdi ey aşk?
Akıl, aşk harmanından bir buğday tanesi ancak; fakat o buğday tanesi senin kolunu kanadını kıskıvrak bağlamış.
Tanrı’nın ebedî hayat denizine daldın, bir dalgadır yuttun da ebedî canı gördün, şu can bir vebal kesildi sana.
Artık aşka sahip oldun, şu mal mülk ne işe yarar sence; şu âlemin mevkii, devleti, senin ulaştığın mevkie, devlete karşı nedir ki, kaç para eder?
Sayfa 511Kitabı okudu
-Sence aşk nedir?
Çok uzun bir süre düşündükten sonra:
-Tanımlayabileceğim bir şekilde yaşadığımı düşünmüyorum.
Yargısız bir ifadeyle yüzüme baktı(mesleği gereği):
-O,sana ne hissettirdi,onunla konuşmak ister misin şimdi?
-Nasıl?
Karşılıklı iki sandayle çekti ve birine oturmamı rica etti ve karşında o kişi varmış gibi düşün dedi.
-Buna hazır değilim! (Ellerim titriyordu,gözlerim doldu.)
-Tam da şu anda bu duygunun üstüne gitmelisin.Gözlerini kapa ve hazır olduğunda konuşmaya başla.
Gözlerimi kapadım ve başladım:
"Karardın..."
Bir kadın...
Gecenin masum kara'lığında,
"Beni güzel hatırla." diyordu Orhan Veli gibi.
Gözlerimi, saçlarımı ve sana mağrur bakışımı,
Aşka şaşkınlığımı...
Safça masumca peri dilinden çıkan sarmaşık sözlerim;
Kâh sence eylemlerimi,
Kâh bizce hislerimi...
Bir adam...
Gecenin mil çekmiş sessizliğinde
"Durma göğe
— Peki sence hayatta en esaslı şey nedir?!
— Aşk!
— Aşk, ha? Peki ama senin aşk dediğin şeyin yemek olmazsa ne önemi kalır ki? Pof! Hepsi bu kadar işte!
Sayfa 279 - Amaç YayınlarıKitabı okudu
