Sen senelerin gittiğini zannedersin ama aslında her şeyini yitirmişsin. Kaderle savaşa savaşa kedere mahkum olmuş hep başkalarını düşünmekten kendini kaybetmişsin. Kurtulayım derken bataklıktan darbe üstüne darbe yersinde seni bataklığa atanlar kafasını hep yastığa rahat koyuversin. Olsun diyerek yönünü Allah'a dönmeyi bil de rahat uyuyanlar bir gün uyanıversin.
Her zaman sendeleriz ama asla düşmeyiz.
İş Bankası Yay. 1. Cilt VII. Basım, Ekim 2020, İstanbulKitabı okudu
Reklam
Yıllatılmış senelerin nöbetçileri değil miyiz..?
…Kuğuların ölüm öncesi ezgileri şiirlerim, Yalpalayan hayatımın kara çarşaflı bekçi gizleri. Ne zamandır ertelediğim her acı, Çıt çıkarıyor artık, başlıyor yeni bir ezgi, -bu şiir - Sendelerken yaşamım ve bilinmez yönlerim, Dost kalmak zorunda bana ve sizlere! …. / nilgün marmara
Çocuklar Kurtulamazlar yanaklarına konan yaradan Olmadık anda bırakılırlar Sonra Nice sonra Hatta bazen karanlıklarına uzanırlarken kadar sonra Üzerinde gözyaşı izleri Senelerin izleri ile yol yol kalmış yanakları Mahzun yayılır Ancak görünür güzel dişleri Ve ‘kuşlar da kaderle uçar’
“Tutku nedir öğrenmek istiyorum,” dediğini duydu. “Bir şeyleri yoğun hissetmek istiyorum.” “Birey hissederse, toplum sendeler,” dedi Lenina. “Niye biraz sendelemesin ki?”
Reklam
1.000 öğeden 131 ile 140 arasındakiler gösteriliyor.