yine de sevdin beni biliyorum.
sinirimi, öfkemi, hiç büyümeyen çocuksu yanımı.
yine de bende kaldın her şeye rağmen.
sen say ki, ben bir daha aşka düşmeyeceğim.
beni her zaman senin sevgilin bil, hep sevgilin olarak hatırla beni.
inan ki seni hiçbir duyguya benzemeyen duygularla kalbimde ağırladım.
dostun oldum, baban oldum, yoldaşın oldum.
kimse beni anlamamıştı, senden önceki hayatımda.
"bu yüzden sana söz veriyorum,
senin adın senden öncekiler gibi yazılmayacak hatıra defterime.."
"''Hep seni düşünmekten kimsenin yüzüne bakmadım.''"
Yalnız Seni Arıyorum
"''Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.''"
Ellerini saçımda gezdirdi.
-İşte seni böyle görmek istiyorum. Kafanda örümcek ağlarıyla değil de tatlı hayallerle yaşarken...
Sayfa 163Kitabı okuyor
Zeze... Üzümlü kekim...
Uzun uzun burnumu çektim
-Önemi yok, onu öldüreceğim!
-Ne diyorsun sen küçük, babanı mı öldüreceksin?
-Evet yapacağım bunu, başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır,onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek...
-Bu küçücük kafada, ne büyük bir hayal gücü böyle...
diyordu ve duygulandığını da gizlemiyordu.
-Ama beni de öldüreceğini söylemiştin?
-Başlangıçta söyledim, sonra seni başka bir biçimde öldürdüm, yani seni yüreğimde canlandırarak öldürdüm. Sen sevdiğim tek insansın portuga, tek dostumsun...
Sayfa 157Kitabı okuyor
Kulaklarımız alışmıştı tıpırtısına yağmurun şehre sıkıntının rahatlığı basmadan giriyorduk filimler üç günde bir değişiyordu
bense ikircikliydim ama korkmuyordum
polis olan babamla tatil arasında uçuşup duruyordum durmadan urlarım yoktu, suçum yoktu
ve beyaz kuşlar kalkardı anamın hırkasından
şehre karışmayan bir dehliz değildim
sevinçle kovalıyordum kendimi
bunları ansımak başımı döndürüyor bazan elbet bir hinlik vardır seni sevişimde
ey kanıma çakıllar karıştıran isyan.
Ve biliyorum, rüyalarım bile seni getirmeyecek bana.
Sayfa 411Kitabı okudu
Kan Kalesi
Elbet bir hinlik vardır seni sevişimde
ey kanıma çakıllar karıştıran isyan
saçlarıma bin küsür yalnızlığı takıp girdiğim şehre
insan varlığımızdan tuhaf tohumlar bıraksam
günü geçmiş bir gazete, toprak bir çanak
bir daha gelmem belki diye bir not bakır maşrapanın yanında şeytanlar da yürür benimle herhal ıslık çaldığım için
bir şahan tüylerini döker ardımsıra
artık bırakılmaktan yapılma bir adam sayılırım
böğrümde kambur çocuklardan bir payanda.