Nazım Hikmet'in aşka olan gücünün ne denli büyük olduğunu gösteren kitap. Piyaye'ye olan özlemini, hasretliğini tek tek hece hece, kelime kelime, cümle cümle işlemiş bir üstad! Ahh Nazım gözlerin aşka bakıyordu sadece. Bir beden değildi sendeki. Senin sevdan bir bedene sınırlanmazdı. O yüzden söylerdin o şiiri.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadını sevdi...
Piraye'ye MektuplarNazım Hikmet Ran · Yapı Kredi Yayınları · 20174,950 okunma
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat.
Yıllardır bozbulanık suları yudumladım,
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları,
Yağmur, seni bekleyen
Sevgili kendim,
Senin itidal sevdan var.
Ölçülü sevgi, ölçülü nefret, ölçülü ilgi hatta ölçülü fedakarlık beklentin var. Bu durusa sahip olmayanların arkadasligina bile tahammülün yok. Sınırları olan birisin. Bunlardan taviz isteyen kendini üç adım ötede buluyor. Benliğin böyle şekillenmiş. Seni zor kilan sey de buymus meger.
Öylesine yaşamların içinde var olmamak sancın var. Niyazım Rabbim’den yolum “kendini insa edebilmis” olanlara rast gelsin.