Bilim kurgunun teknoloji ve gelecek tasavvurunda bazı kritik öngörüler öne çıkar. Bu öngörüler beş başlık altında toplanabilir:
İlki, geçmiş zamanın her anını kaydeden cihazlar ve bu cihazlarla hatıraları yönetebilme kabiliyeti olacaktır.
İkincisi her birey devamlı çevrimiçi kullanacağı kontakt lensler aracılığıyla insanları ve tükettikleri şeyleri derecelendirebilme yetkisine kavuşacaktır.
Üçüncüsü Büyük Veri Yapay Zekâ ile iş birliği hâlinde herkes için özel ve kişisel ve istendiğinde topluca tecrübe edilen sanal bir zaman ve mekânın alanını genişletecektir.
Dördüncüsü, giyilebilir teknolojiler yoluyla sağlıktan güvenliğe yaşamın her alanında tüm ilişkiler düzenini yeniden formatlayacaktır.
Sonuncusu, sağladığı bu riskli kolaylığa istinaden -biraz da kişisel verinin sınırlarındaki belirsizliklerden ötürü- mahremiyet ihlalleri ve siber suçlar artacaktır.
Sayfa 29Kitabı okudu
Duyguların aygıtlarca rehin alınması ve bilinci açık tutan bedensel ve düşünsel eylemlerin mekanik rutinlere hapsedilişi, sonunda sürprizlerle dolu olan geleceği ve esasında tüm yaşamı grileştirmektedir.
Modern birey, bu yüzden her gün karşılaştığı göz alıcı tekno-yeniliklerin olağanüstülüğü nispetinde hayretsizdir. Sayısız kısır döngü karşısında hayıflanma imkânı, sanki insanın ellerinden alınmış da aygıtlara tevdi edilmiş gibidir.
Sayfa 15Kitabı okudu
Modern insan, sorumluluğunu üstlenmekten kaçındığı bedelsiz ödüller peşinde koşmakla yorgun.
Modern asırda yaşam nostaljik “dün”lere, köksüz "şimdi”lere ve kişiyi ulaşılmaz emellere mecbur eden mücerret “yarın”lara mahkûm. Zamanın yitirilişini ilan eden bu tekinsiz hâl, her an tekrarlanıp duran yeni başlangıç avuntusunun, gerçekleşmeyen planların ve ayartıcı hayallerin çıkmaz sokağı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Eşyalar bile artık sanki oldukları şeyi göstermeye değil de saklamaya çalışıyor gibiler.Eşyanın hakikatini bilmeye müştak aklım, görerek körleşen gözümün hakikatiyle yüzleşirken; “Görmek için kapa gözlerini” dedi son kez derviş.”Görülmesi elzem olanı görmek için kapa.Görmeye zorlandığın şeyde değil; görmekte zorlandığın şeyde seni iyileştirecek olanın ayak izi vardır çünkü.”
Sertaç Timur Demir/Göz Kapağına Övgü
Yakarış..
İlâhî! Hamdini sözüme sertâc ettim, zikrini kalbime mi'rac ettim, kitabını kendime minhâc ettim. Ben yoktum var ettin, varlığından haberdar ettin, aşkınla gönlümü bî-karar ettin. İnâyetine sığındım kapına geldim, hidâyetine sığındım lütfuna geldim, kulluk edemedim affına geldim.
Şaşırtma beni doğruyu söylet, neşveni duyur hakikati öğret. Sen duyurmazsan ben duyamam, sen göstermezsen ben göremem, sen bildirmezsen ben bilemem, sen söyletmezsen ben söyleyemem, sen istetmezsen ben isteyemem, sen sevdirmezsen ben sevdiremem. Sevdir bize hep sevdiklerini, yerdir bize hep yerdiklerini, yâr et bize erdirdiklerini! Sevdin habibini kâinata sevdirdin, sevdin de hil'at-i risâleti giydirdin, Mâkam-ı İbrahim'den Mâkam-ı Mahmûd'a erdirdin. Server-i asfiya kıldın, Hâtem-i enbiya kıldın, Muhammed Mustafa kıldın.
Salât u sam, tahiyyât u ikram, her türlü ihtiram ona, onun bütün âl ve ashâb ve etbâına ya Rab!
Sayfa 17 - 1. CiltKitabı okudu
Ölümün olmadığı yerde yaşamın kendisi de ölümcülleşir.
Sayfa 71 - Açılım KitapKitabı okudu
Ölüm yalnızca olası olan değil; olması gerekendir de, çünkü o, kullan-at modelini işleten modernitenin çözüme kavuşturmadığı, yok sayamadığı ve bastıramadığı tek muktedir sestir.
Sayfa 68 - Açılım KitapKitabı okudu
Bedene endekslenmiş modern kültürde asıl zaman şimdidir. "An'ı yaşa" mottosunda vücut bulan şimdi felsefesi ölümün yok etmediği sonsuzluk tutkusunu da yüklenir.
Sayfa 67 - Açılım KitapKitabı okudu
Kaçışın kusuru, onun mental ve manevi hedeflerinden saparak veya saptırılarak; her defasında sektöre uyumlulaştırılmasındadır. Bu nedenle yöneliş, Ben'in içine ve yaşamdan da mutlak olan ölüme doğru olmalıdır.
Sayfa 65 - Açılım KitapKitabı okudu
İnsanın kendisi zaten doğanın yarasıdır ve yapabileceği tek şey bu gediği, bu yarığı, bu yapısal köksüzlüğü kabullenmek ve ondan sonra şeyleri mümkün olduğunca onarmaya çalışmaktır.
Sayfa 64 - Açılım KitapKitabı okudu