Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.
Heyhat! Gel buluşsun gözlerimiz, hatırlayalım beraberce
Mehtabın altında filizlenen o bahtsız aşkı yine...
Bakayım tekrar, aşkın çilesini konuşmadan anlatan o gözlerine
"Onu seviyorum, ama bu geçecek. Geçmeli. Geçmemesi oldukça imkansız. Hatta şimdiden geçmeye başladı, bunu hissedebiliyorum. Kim bilir, belki de bir gün biter, çünkü ondan nefret ediyorum!.."
"..Eğer sözcüklerimizin nafile olmayacağını biliyorsak neden kalbimizdekileri açık açık söylemiyoruz? Bu yüzden herkes gerçekte olduğundan daha sert görünüyor. Sanki hepimiz duygularımızı çok erken açıklarsak incineceğimizden korkuyor gibiyiz."