Böceğe dönüşünce ailesinin ve toplumun O’na bakışını, davranışını okuyacaksınız. Aslında böcek bir metafor, birey olabilmiş, başkalaşabilmiş, kendisine dayatılandan sıyrılmış insan ve başına gelenlerdir.Bir röportajında Kafka’da kendi hikayesi için şöyle diyor;
“Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor, şimdi hayvanlarla ilgili bunca şey yazılmasının nedeni de bu özgür ve doğal yaşama duyulan özlemin ifadesi. Oysa insanlar için doğal yaşam insanca yaşamdır ama bunu anlamıyorlar anlamak istemiyorlar. İnsan gibi yaşamak çok güç, o nedenle hiç olmazsa kurgusal düzeyde bundan kurtulma isteği var. Hayvana geri dönülüyor böylesi insanca yaşamaktan çok daha kolay. Herkes sürüye katıldığından ötürü güven içerisinde kentlerin yollarından geçip işe, eğlenceye gidiyor. Tıpkı büroda olduğu gibi sınırları çizilmiş bir yaşam. Böylesi bir yaşamda mucizeler değil yalnızca kullanma talimatları, doldurulacak başvuru formları ve kurallar var. Özgürlükten ve sorumluluktan korkuluyor o nedenle insanlar kendi yaptıkları parmaklıkların ardında boğulmayı yeğliyorlar.”