Çok İçten Geliyor Bu Yazı Bana
susarak özlüyorum. karanlık bir kaderdeyim. gündüzlerim kalmamış karanlık yarınlarda. paramparçayım. gönlüme yenilmişim sevdama yenilmişim özlemime yenilmişim.
susarak özlüyorum.
beni kimsenin tanımadığı hiç kimsenin benimle konuşmak bile istemediği bir yerdeyim. acıdan ölmeyi bekleyen bir hasta misali fena halde ölümümü beklemekteyim..
hiç bir şey yemeden kalktığım kaçıncı sofra bu.
fena halde aldanmaktayım..
günlerdir arabanın içinde yatıp kalkmaktayım. burnumdan ağzımdan akan koyu renkteki kan ciğerlerimin selamı çok iyi farkındayım.
karanlık bir azaptayım. sigaranın dumanı gibi savrulmaktayım.
aklımda kalbimde beynimde zihnimde birini piç gibi bırakıp diğerine doğru koşan her defasında sevilmediğini sanan ama çok sevilen .. sürekli sevildiğini duymak isteyen ve bundan hoşlanan ince uzun kız çocuğu.
gözlerine görülmemiş şiirler yazdığım gözlerindeki o sonsuz buğu
içimde sürekli yaşayan o kalp ağrısı
burnumda sürekli kokusu
gözlerimde oturması kalkması konuşması bana sarılması öpmesi ellerimi tutması
kulağımın duyduğu tek ses onun sesi.
üzerimde bir matem bir ölü toprağı kaybettikçe kazanmaktayım. ölüm kadar gerçek , aşk hayat kadar yalanım. sahte gülüşümle güldükçe ağlamaktayım.
Dokuz YayıneviKitabı okudu
Ne varsa ellerin olsun,
bense ağlarım sevdama
terkedilmiş çocuk gibi
yarım kalmış bir masalda.
Sayfa 20Kitabı okudu
Orada sen hep boşuna ağla dur,
Burada boşuna özlerim seni.
Dağlara alaca düşmüş, sevdama kül!
Sayfa 21
Kibriti çaktım. Bütün şiirlerimi yaktım. Kâğıtların üzerinde tanıdık mısralar bizi yakma der gibi bakıyordu. Ama kurtarmadım, hepsini yaktım.
Eğer şair olacaksam bunlarla olamazdım. Kendime ait, başkasından esinlendiğini belli eden şiirler değil, kendime ait şiirler yazmalıydım.
Kibrit kutusuna sığar mıydı acaba şiirlerim? Elimde küçük kutucuğu çevirip duruyordum. O sırada onu gördüm. Altın sarısı saçlarını gördüm.
Bana küs müydü? Neden hiç benden yana çevirmiyordu başmı? Kendisini bana yakıştırmıyor muydu, benim sevdama mı güvenmiyordu? Onun sevdiği şiirleri saklayacağım, ona okumadığım şiirleri yakacağım.
O bizim köyde yapamaz, biliyorum bunu. Annemle onu bir evde düşünemiyorum.
Ben de baba ocağını terk edemem.
Hem ben onu seviyorum. Sevmiyor muyum?
Aşkta tereddüt olur mu? Seviyorsam istikbalini karartacak da değilim.
Belli ki, Sevgi okuyacak.
Buralardan gidecek ve beni unutacak. Unutabilir mi? Bun unutabilir miyim?
Ben unutmasam da o unutabilir. Unutmalı. ..
“Unutursun "Mihribanım" diye bir ses geldi içimden.
Oturdum yazdım.
Sayfa 78
