Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Güzel Şeyler Kalpten Gelir
Öncelikle şunu belirteyim kitabın kapak tasarımına bayıldım..
Yaptım kahvemi ve kitabı mı alıp başladım okumaya..
O nasıl duygu aktarımı o nasıl güzel şiirlerdi..
Buram buram aşk, hüzün, özlem, ayrılık kokuyordu her şiir..
Özellikle "Son İstasyon Son Yolcu" şiiri beni en etkileyen şiir oldu..
Daha kimler gidecek bu
Çok fazla şiir kitabı okumuş biri değilim ama bu kitabın ilk şiiri olan Yalnız Bir Opera bir romana bedeldir gözümde. Bir kere muazzam bir dörtlük ile açılıyor bu şiir ve aynı zamanda da kitap;
Ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda
Yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim
Oysa bilmediğin bir şey vardı sevgilim
Ben sende bütün aşklarımı temize çektim
''Ben sende bütün aşklarımı temize çektim'' bu nasıl güzel bir mısradır yahu :) Çok bilinen bir mısra aslında ama şiirin bütününün okuyunca asıl kıymeti anlaşılıyor bir bakıma. Kitap yarım saat içinde okuyup bitirilebilecek bir şey ama elbette kitabı gerçekten anlamak, hissetmek istiyorsanız birkaç kez okumak gerek. Ben daha önce okumuştum bu kitabı, geçen tekrar elime alıp bir bakayım derken, ilk şiir olan Yalnız Bir Opera'nın büyüsüne kapılıp tekrar okumuş oldum. Açıkçası bana göre diğer şiirlerin hepsi Yalnız Bir Opera'nın gerisinde, yine de şu mısra bile tek başına 3 yıldızı hak ediyor: ''Ben sende bütün aşklarımı temize çektim'' Kaldı ki ben aşka inanmayan biriyimdir, ona rağmen bu kadar etkiledi işte. Zaten neredeyse kitaptaki tüm şiirlerin her bir bolümünün son mısrası, kitaptaki en güzel mısralardı bana göre. Sanki Murathan Mungan son mısraya kadar sizi hazırlayıp son mısrada altın vuruşu yapmış, üstelik bunu defalarca yapmış.
1. Yılında 2. Sayısını çıkarmış olan tazecik bir şiir dergisi var elimde. Her yerde bulunmadığı için bulabilmek için uğraştım desem yeridir. Samimi üslubu ve cesareti ile beni kendine hayran bıraktı... Site de derginin kaydı var ama okur sayısı hiç yok; ilk okumuş olmak ve dergi hakkında ilk incelemeyi yazıyor olmanın bilinciyle detaylara da inmek
“Rengini dünyaya ilk defa sunan
Adsız bir çiçek gibi parlıyorsa gözlerim
Sevgilim
Bana ‘sen bir şairsin’ dediğin zaman.
Yalnız sana yazıyorum bu şiiri
İstersen bir şiir gibi okuma
Çünkü her yıl yeniden yazacağım onu
Soğuklar başlayınca havalanıp
Millerce yol katettikten sonra
Güneyi tadan bir kuşun sevinciyle.
Ve yazmış olacağım bir de
Her dönemde her çağda
Sevdanın kendine özgü diliyle.”
Edip CANSEVER, kalemi güçlü ve bir o kadar da kırılgan bir şâir. Her önüme çıktığında ya da her yoluma kattığımda onu, gerçekten bazı şeyler daha da güzel gitmeye başlıyor. Şiirden ziyade, imgeleriyle bir hayat yazıyor sanki. Yaşadığı, yaşamak istediği ne varsa...
1955 ve 2015 yıllarında geçiyor kitap. İstanbul'da başlayan 6-7 Eylül 1955 olaylarından sonra Yunanistan Türkiye arası yaşanan tarihi aşk ve günümüze kadar gelen günlükleri, mektupları anlatılıyor.
"Ben aşık oldum. Şüphe yok. Buz soğuktur, gül kırmızı ve bu aşk beni sürükleyip bir yerlere götürmeye çalışıyor; öyle güçlü bir akıntı ki ondan kendimi korumam neredeyse olanaksız ama artık dönüş yok. Kendimi bu akıntıya bırakmak dışında bir şey yapamam. Yanıp kül olsam da, yok olup gitsem de ! "
Japonya’dan bir yunan adasına uzanan, üç kişiyi birbirine kenetleyen büyüleyici bir aşkın hikayesi.
Haruki Murakami bakış açısıyla, sürükleyici anlatım tarzıyla, beni yakaladı. Altını çizmeden geçemediğim çok fazla cümle oldu.
Sadece sonunun havada kalması, bahsettiği konuların herhangi bir sonuca ulaşmadığını düşünmem puan kırdığım yerler oldu.
