Sevgilim bir günün
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi
Cemal Süreya
Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim.Elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket cıgara.Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden
Çıkıp gitmelerimiz ,su içmelerimiz, öpüştüklerimiz.
'Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz.'
[Sevgilim, bir günün ortası şimdi]*
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi
Aşkı anılar besliyor düşler kadar
Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır
Sevgi eskidikçe sevgi.
600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Sevgilim bir günün
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk
"Karıma Birinci Mektup"
33. 10. 25
Bursa
Hapisane.
Anne:
af olursa nasip olur üç güne dek saçlarını okşayabilmek...
Yavrum! Uyuyamıyorum! Görünmez kuşlar ötüyor üstünde kızıl ağaçların.
Alevli bir duman gibi tütüyor gözlerimde saçların!
Saçları altın dudakları nar koyu kehribar gözlü sevgilim. Çıkacağımdan emin değilim. Tutmaz bizleri af!..
Bak ne tuhaf ne güzel Ne harikulade ışıldıyor ay ışığı pencerenin demirlerinde!
Elbette ben böyle demirlerle bölünmeyen aya kavgaya ve sana kavuşacağım günün birinde...
Karı!
Kış geldi gönder benim yün çorapları! Birimiz dışında demir kapının içinde birimiz.
Kim bilir
kaç kış daha geçireceğiz? Üzülme benim için!
Renk gören
ses duyan başımla ellerini yüreğimde sıktığım arkadaşımla
saatları gün günleri ay ayları yıl edip devirmem kolay! Ay ışığı pencerenin demirlerinde kavuşacağız günün birinde....
Düşmanlara gam. Dostlara selam. Kalbimde çocuklarım. Seni kucaklarım. Canın sıkıldıysa bu mektuptan beni affet!..
Kocan:
Nâzım Hikmet...
