"...Günün karmaşasından ve yoğunluğundan kurtulduğumuzda, bilinçli bir çaba veya zihinsel irade göstermeksizin pişmanlıklar ve mutluluklarla dolu hayallere dalarız. Unutulmuş geçmişin bütün mutlu veya üzüntülü görüntüleri iç gözümüzde toplanır... Eskiden yaşanmış deneyimleri ve hazları tekrar yaşarız. Ufak tefek kibirlerimizi veya oyunlarımızı hatırlarız.Kendimize şunu açıklarız: `Bu ben değilim! Ben hiç bu kadar umursamaz olmadım,kesinlikle!'
Yine de geçmiş yalan söylemez, geçmiş değiştirilemez."
"Oysa çok sevmiştim... Sen de öyle söylemiştin "Çok seviyorum" demiştin. Söylesene; bana çok sevdiğini söylerken, hayalinde kimdim? Beni, yalnız bırakacak kadar gitmek istediklerin mi? Yoksa bana gelirken yalnızlıklara bırakıp da gekdiklerin mi?"