İnsanın temel, en temel acıları ve derin bilinçaltı duyguları ve şuursuz sancılarının en başında gelen dertler, varoluş dertleridir. Ne çocukluğu, ne şu, ne budur... Rahat bir hayattaysa bile, bu varoluş sancıları bırakmaz yakasını. İnsan dört beş yaşındayken çatar bunlara. Ve ölene kadar da bırakmaz bu dertler insanın peşini. Belki unutursun geçici olarak veya hislerini uyuşturursun. Ama yatağa başını koyduğunda, gelip seni yakalayan işte bunlardır.