Ötekiler

Emre Timur’un; Palyaçonun Listesi, Şizofren ve Tereddüt romanlarıyla birlikte, yayımlanan 4. kitabıymış ama ben bu kitabı ile yazarla tanışma fırsatı buldum. Bu kitaptan sonra diğer kitaplarını da okumaya karar verdim. Yazarın diline hayran kaldım.
Kitap; felsefi, psikolojik ve sosyolojik yönü ağır basan bir kitaptı. Ama daha çok felsefi kitaptı diyebilirim. Çoğunlukla Nietzsche'den, Plato'dan ve daha birçok filozofların alıntılarının yer aldığı bir kitaptı. Ben pek bu tarzda okumam ve inanın ilk okumaya başladığımda acaba dedim ve yazarımız beni çok güzel yanılttı. Şu da bir gerçek ilk sayfalarda biraz sıkıldım, ama sonrasında öyle bir sardı ki roman anlatamam. Elimden bırakmak istemedim resmen :)
Ötekiler kimdi? Dışlanmış, hiçleşmiş, anlaşılmayan, yalnızlaşan, herkesten uzaklaşan ve uzaklaştırılan insanlar... Onlar içimizde hatta bizler bile Ötekileriz.
''İntihar edeceksen yaşayarak intihar et'' Bu sözü kitabı okurken unutmayacaksınız. Emin olun:))
Spoi içerir
Adem Bey baş karakterimiz ve roman onun ağzından bize aktarılıyor. Adem başarılı bir yazarken bir gün verdiği konferansta geçirdiği felç ile her şeyini kaybeder. İlk önce sağlığı, sonra 30 yıllık eşi ve büyük kızını... Küçük kızını zaten yıllar önce kaybetmiştir neyse buna girmeyeyim okuyup öğrenin küçük kızını neden ve nasıl kaybettiğini. Uzun süren tedavi sürecinden sonra hastaneden yarım bir insan olarak ve yapayalnız çıkıyor. Kadıköy'de bir ev tutuyor ve 1999 günü yılbaşı gecesinde geri sayım yapılırken tekerlekli, sandalyesi ile denizin sularına kendini bırakıp intihar edecekken 5-4-3 sandalye hareket etmiyor zorluyor olmuyor ve Onunla karşılaşıyor. Matmazel efendim O. Ve Ona diyor ki ''İntihar edeceksen yaşayarak intihar et'' ve artık Matmazel hayatına dahil olmuştur Adem Beyinizin... Sonrasında ise okurken sizi gülmekten kıracak bir de psikoloğumuz Memduh Bey var ve o da sonrasında hayatına dahil oluyor ve 3 silahsör yaşadıkları, yaşayamadıkları ile ötekileşiyorlar diyelim. Ama Adem Bey'in kafası hiç durmadan çalıştığı için planlar yapıyor, düşünüyor kendileri gibi tüm Ötekiler için...
***''Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir" diye endişe etme. Bu işte beni çooook düşündürdü ve daha bir sürü şey. Hele sonu çoook güzeldi arkadaşlar...
Daha fazla bahsetmek istemiyorum ama inanın okunması gereken bir kitap tüm samimiyetimle söylüyorum ve mutlaka okuyun ve okutun. Yazarımıza çok teşekkür ediyorum bu güzel kitabı yazdığı için...
Kitapla kalın...
İyi okumalar...

Öncelikle şunu söylemeliyim başlarda sıkılıp da kitabı bırakmayın. İlk sayfalarda karakterler tam oturmadığı için bir alışma süreci yaşıyorsunuz ama daha sonra o karakterlerle bütünleşiyorsunuz. Onların acılarını paylaşıyor, mutluluklarına ortak oluyorsunuz ve başlarına neler gelecek diye meraktan bir solukta okuyorsunuz.
Sistemin kölesi olmuş ve artık kurtulamayacak olan birisi olarak bir 'Öteki' olabilmeyi diledim bu kitap sayesinde. Yazar onları o kadar güzel anlatmış ki yaşadıkları hayatlar, sorunlar, toplumdan dışlanmışlıkları, ailelerinden dışlanmışlıkları bunun gibi daha bir çok şeyi içselleştiriyor ve adeta onlardan biri olup onların hayatını yaşıyorsunuz.
Özellikle karakterlerin mektuplarıyla son bulması bende kitabı daha etkileyici kıldı...

Kitap felsefi bir kitap. Çok fazla Nietzsche'den ve daha onun gibi birçok filozoflardan alıntıların yer aldığı bir kitap. Nietzsche nihilist bir filozof. Nihilistler hiçliği savunurlar. Yani dünyada gerçeğin olmadığını savunurlar. Gerçek kesin değildir, yoktur onlara göre. Kitapta da ana karakterimizin düşüncelerini biraz Nietzsche'nin düşüncelerine benzetebiliriz. Ana karakterimiz çok başarılı bir kariyere sahip, başarıyı anlatan kitaplar yazan, konuşmalar yapan biri. Bir anda geçirdiği bir felç sonrası bütün hayatı değişiyor. Doktorlar kendisine 2 yıl ömür biçiyorlar ve o da bu önündeki zamanda bir şeyleri değiştirmek istiyor. Toplumun ötelenmiş insanlarını (dilenciler, alkolikler...) yani kendi tabiriyle "Ötekiler" i bir araya toplamak istiyor. Karakterimiz var olan sistemin doğru olmadığını savunuyor, sisteme karşı çıkmak istiyor. Buraya kadar kitap ilgi çekici hoş görünmüştü gözüme. Ancak okuyunca fikrim değişti. Öncelikle kitaptaki ilk 150 sayfa çok dağınık, ana karakterin düşünceleri çok tutarsız ve çelişkili geldi. Şimdi felsefede çelişkiler olur diyenler olacak. Şöyle ki felsefe de birbiriyle karşıt, çelişen düşünceler olur ancak bir düşünce de kendi içinde tutarlı olmalıdır. Karakterin amacını sevmiştim ama düşünce yapısı bana çok yanlış ve ters geldi. Sürekli sistemi eleştiren bir karakterimiz var, ki ben de sistemi doğru bulamayanlardan biriyim ancak eleştirdiği şeylerin yerine gelebilecek hiçbir fikir ileri sürmemesi beni rahatsız etti. Örneğin eğitim sistemini eleştirdi ve çocuklarınızı okuldan alın dedi. Bu sistemin çocuklarınıza hiçbir faydası olmayacak dedi. Ben de eğitim sistemini iyi bulmuyorum lakin çözüm çocukları okuldan almak değildir. Onun yerine daha iyi bir eğitim sistemi fikri ileri sürebilirdi. Sitedeki incelemelere baktığımda herkes çok sevmiş. Ben sevemedim Karakterin genel düşünceleri çok saçmaydı. Sürekli objelere, kavramlara, sisteme suçu yüklüyordu. Sanki insanların hiç suçu yokmuş gibi. Herkes masum sadece sistemin kurbanı gibi bir algısı vardı. Sistem bana göre de iyi değil ama sistemi de bir yere kadar suçlayabilirsiniz. Son kısımlar daha iyi olsa da bu kitabı sevmeme yetmedi.
.
Kitapla kalın

Eveeettt arkadaşlar. Bu sıralar okuduğum en güzel kitaplardan biri diyebilirim. Öncelikle konuya başlamadan önce felsefi, psikolojik ve sosyolojik yönü ağır basan bir kitaptı, fakat gayet de anlaşılır ve akıcıydı. Konusuna gelirsek; baş karakterimiz Adem bey başarılı bir yaşam koçudur. Fakat bir gün söyleşide bayılır ve felç geçirir. O günden sonra hayatı bir zindana döner. Tek başına kalır ve tutunacak bir dalı olmadığı İçin intihar etmeye karar verir. Tam bunu gerçekleştirecekken Matmazel adında bir kadın engel olur ve böylece Ötekilerin hayatı başlar. Ötekiler nedir? Kim bu ötekiler? Diye düşünüyor olabilirsiniz. Düşünmek yerine etrafımıza baktığımızda aslında ötekilerin varlığını fark ederiz ama öteki demeyiz de uyumsuz deriz. Fakat buradaki ötekiler bizim uyumsuz dediklerimizden çok farklı. Adem Bey ve Matmazel’in hayatına daha sonra psikoloj Memduh Bey de katılıyor. Böylece Ötekiler farkında olmasalar da bir araya geliyor. Kitap bir çok filozoftan da alıntı yapıyor ve dolu dolu bir kitap. Herkes okumalı ki içindeki Ötekiyi bulsun. Emre Timur

Psikolojik roman adı altında olması sizi pek yanıltmasın zira ben içinde çok şey buldum. Yazarın kalemine hayran kaldım. Okuyun, bilgi birikimi nasıl bir şey göreceksiniz..

Herkese Merhaba Nasılsınız canım okurlarım Bu gün size beni derinden etkileyen, insanları, sistemi en önemlisi de kendimi sorgulamamı sağlayan mükemmel bir eser ile geldim. İlk olarak felsefi ve psikoloji yönü ağır basan bir kitap olduğunu belirtmek isterim. Bu tarz okumayan insanlara ağır gelebilir. Ama bence kendinize bu kitap için bir şans vermelisiniz sonunda size çok şey kattığını göreceksiniz. Kitabın içeriğinde düşünürlerin ve yazarların alıntıları olması da beni ayrı etkiledi. Emre Bey'i alışılmışın dışına çıkıp böyle mükemmel bir eser ortaya çıkardığı için yürekten tebrik ediyorum. Siz sürekli yazın bizde okuyalım
Şimdi biraz konusundan bahsetmek isterim;
"Adem kişisel gelişim kitapları yazan ve bu konuda seminerler veren elliüç yaşında bir adamdır. Kitapları rekor satışlar göstermektedir. Ve bir gün bir seminer sırasında olduğu yere yığılıp kalır. Tam 10 ay boyunca hastanede yatan ve sadece 2 yıl ömrünün kaldığını öğrenen Adem bu olayı kendi kopuşu olarak adlandırır. Bu olaydan sonra aslında hayatı istediği gibi yaşamadığını fark eder. Sonradan hayatına dahil olan intihar etmek üzere olan bir psikolog ve geçmişi belirsiz bir matmazel ile ötekiler isimli bir topluluk oluşturmaya karar verir. Peki neydi bu ötekiler? Kimdi? Öteki olmak için ne kadar acı çekmiş olmak gerekiyordu? Toplumda acı çekmiş ve toplum tarafından dışlanan ötekiler neler yapacak? Neler yaşayacak? Adem'in sonu ne olacak? Hadi okuyup öğrenin o zaman"
Emre Timur Ötekiler

Yakın zamanda okudum ve harika bulduğum bir kitap daha bitti. Adem 'in süper bir hayati verken aniden rahatsızlanarak felç gecirir. Ve hayatında bir çok değişiklik olur. Psikolojik tahliller ile yola çıkılmış bir kitap idi . Birşeyleri değiştirmek istiyor ve ötekiler i bir araya topluyor. İlk sayfalarda biraz ilgisiz ve ağır ilerliyor kitap ama devam edin derim. Kitapla kalın.

Felsefeyi en doğal haliyle romanın içinde eritme başarısına sahip bir yazar. Farklı olma kaygısı taşımadan farklı biri. Yazarın kalemini seviyorum çünkü her satırı kendimi sorgulamama fırsat veriyor. Hem romanın kurgusu içinde ilerlerken hem de kendimden parçalar buluyorum. Sürü olmayı reddetmek istiyor bir tarafım, diğer tarafımdan da çoktan sürünün bir parçası olmuşsun diyor. Düşünüyorum....

Çok nadir okuduğum türde ki  psikolojik roman ötekilerin.. Kitabın başlarında kafam biraz karışsa da olaylar oturduktan sonra keyifle ve merakla okudum. Olaylar ana karakter Adem Bey tarafından anlatılıyor. Başarılı bir yazarken herşeyi kaybetmesi ile başlıyor hikayesi. Kendi gibi intihar eşiğindeki Matmazel ve Memduh Bey ile tanışıyor.. Hayatları bir şekilde kesişiyor, yaşadıkları, yaşayamadıkları ile ötekileşiyorlar..
Ben yazarın kalemi ile yeni tanıştım ve sevdim de, diğer kitapları ile de bir an önce tanışmak isterim. Kitaba bir şans verin derim.
Kendini hatırlayanlar, kovulur plastik dekor dünyasından. İstenmez koğuşta, uyanmışlar. Sürüyü terk eden 'öteki' olur ve kendini inşa etme ödeviyle başbaşa kalır. Ve diğer 'öteki'lerle.
İşte.. Biz kendimizi sahip olduklarımızdan ibaret sanıyoruz. Oysa ismimiz bile biz değiliz. Tıpkı arabamız gibi, yalnızca bize ait olan bir şey. Mesela yüzümüz. O bile biz değiliz aslında.

Ötekiler, tutamadıklarınız, kuytularda kalsın istedikleriniz, sevgi yerine bolca nefret gösterdiğiniz, kusurlarını dyüzüne vurduklarınız, ayıplayıp, korkup yüz çevirdikleriniz öteledikleriniz.  Bu dünya da bizim gibi var olan ama bunun yanında azınlık hisseden, ayrıcalıklı olduğunu düşünenlerin dışında hissedenler.

"Ötekiler" senin, benim kitabım. Sindirilmesi, üzerine kafa yorulması gerekli bir eser. Yazarın okuduğum ilk kitabı. O kadar çok çizdiğim satır oldu ki tamam dedim bu kitap ile son sayfaya kadar böyle gideriz biz. Psikojik roman deyip geçmemek lazım. Satırlar içinde kaybolurken bilgi birikimi, donanım nasıl birşey anlıyorsunuz. İnce zeka var, vurucu sözler var. Her cümlede bir başka anlam var. Alıyorsunuz kağıdı kalemi başlıyorsunuz not almaya. Okuyayım, geçeyim olmuyor. Kitabın o kendisine has  havası karakterlere de yansımış. Onlarda kendilerine has insanlar.

Kitap size şunu söylüyor. Siz sürüden misiniz? Yoksa ayrı gidenlerden mi? Kendi yolunuz, benliğiniz,  var mı?
Siz var mısınız?
Önyargılar, hayatın içinde kalıplaştırdığımız yargılarımız, empati eksikliğimiz, dışlamalar ve "Öteki" yapmalar.

Yaşayanlar, dibe çökenler, hayattan, bizden, sizden, kendinden kopanlar, fark edilmeyenler, fark edilmek istemeyenler. Matmazel, Eftelya, Adem Bey ve Memduh Bey. Yaşamak istemeyip yaşayanlar, ilginç bir şekilde bir araya gelişleri. Tesadüf ama değil. Bu insanlar sürüyü bırakıp gitmişler, öteki olmuşlar.

Bir yaşam koçunun bir anda sarsılan en tepeden en dibe doğru ilerleyen dünyası ve toplum dışına itilmesi. Takıldığı on üç, on üçe bağlı önce bitmeyen aşk sonra vicdan muhasebesi ve muhakemesi. Başına gelen nedeniyle biraz bir kopuş, vazgeçiş sonra. Sonrası hakikati arayış,biraz direnmek biraz da anlamak. Kitapta yaşadığınız ve içinde bulunduğumuz dünyaya koca bir eleştiri var. İçsel gezinti, sorgulamalar,felsefik ve psikolojik tespitler barındıran  herkesin rahatlıkla okuyabileceği, madalyonun bir de diğer yüzünü çevirip bakmanızı sağlayacak bir kitap.  Farklı birşeyler okumak istiyorum diyenlere tavsiyemdir.

Herkese merhaba, bu hafta sevgili emre timur ‘un kaleminden çıkmış çok güzel bir kitap okudum. Yazar’ın okuduğum ilk kitabı bazı acabalar vardı kafamda o yüzden, şu an hepsi silindi
Ötekiler, kariyerinin en parlak dönemini yaşarken hastalanıp 2 yıl ömrü kaldığını öğrenen, ilk darbeyi de eşinden alan yaşam koçu ve kişisel gelişim uzmanı Adem bey’in ve hayatına giren ötekileştirdiklerimizin hikayesini felsefi bir dille anlatıyor. Kitapta Adem bey’in örgütlediği ötekiler’in içinde kağıt toplayanlar, alkolikler, hayat kadınları, madde bağımlıları, sokak çocukları ve tanımlarken -ist kullandığımız insanlar var. Ben çok felsefe okuyan bir okur değilim ama kitap beni sıkmadı, kitabımızın anlatıcısı Adem bey sistem eleştirisini gayet anlaşılır bir şekilde, akıcı ve merak uyandıran, anlattıklarının üzerinde düşünmemi sağlayan bir yazım diliyle aktardı. Katıldığım yerler oldu sorgulayıp kabul etmediğim yerler oldu. Her zaman bize hitap eden kitaplarla karşılaşmıyoruz malesef ama bu kitap tam da bana göreydi. Eminim ki tekrar okuduğumda farkına varacağım baska detaylar yakalayacağım. Yapı olarak ben hüzne yatkın ve depresif bir kişi olduğumdan okurken kendimden bazı şeyler yakaladım kendimi sürüden değil ötekilerden hissettim. Şehla’yı sarmalamak, Memduh bey ve Matmazel ile sarı kola içmek istedim.
.
Gölcüklü ve o dehşeti bizzat gözlemlemiş biri olarak 1999 Gölcük depreminden bahsetmesi beni etkileyen kısımlardan biriydi. Ve son bölümdeki mektuplar...
.

Uzun zaman oldu Ötekiler biteli. Fakat işlediği konu itibarıyle yorum yazmak birçok kitaba nazaran kolay değildi. Psikoloji, sosyoloji üzerine kurulu ve Nietzsche'den Nâzım'a kadar birçok alıntıyı konu ile harmanlanmış olarak bulabileceğiniz topluma farklı bir bakış açısı aslında..
.
.
Sokakta kağıt toplayan insandan tutun da psikolog olarak görev yapan, bu toplumun içinde bir şekilde var olmaya çalışan her kim varsa illa ki birbirinin benzeri olmak zorunda değildir. Tema budur bir bakıma; özel olmak, farklı olmak, sürü olarak nitelendirilen koskocaman bir grup insandan ayrı olmak, fikren ve dahi ruhen.. Emsal olmaya yeltenmemek pek tabii ve savaşmak öteki kalmak için..
.
.
Hikâyemiz kitabınızın kapağında da resmedildiği üzere dört ayrı karakterden oluşmakta. Dördü de toplumun farklı bir kesiminden olmasına rağmen kocaman bir ortak noktaları var; farklı olmaları, yani kendilerini öteki olarak hissetmeleri. Ve bu his onları sımsıkı bir iple bağlar birbirlerine, kopamazlar. Kendi kendilerine sisteme aykırı ne varsa haykırmak isterler. Peki seslerini duyan olur mu dersiniz?
.
.
Ötekiler öyle bir çırpıda okunan, su gibi akıp giden bir kitap değil. Ötekiler derin bir eser. Yazarın tüm kitaplarını okumuş biri olarak Şizofren hâlâ benim için biricik olsa da Ötekiler'in felsefi açıdan hitap ettiği kesim çok farklı. Bu anlamda doyurucu bir okuma bekliyor olabilir sizleri..