“Şimdi kendi kendime sık sık şöyle diyorum..Hay kahrolasıca herif, hay yok olası aptal! Yani akıllandım..Artık insanlara bakıp şöyle demekteyim; Bu iyi adamdır bu kötü adamdır..İster Bulgar olsun, ister Rum, isterse Türk..Hepsi bir benim için.Şimdi iyi mi kötü mü yalnız ona bakıyorum..Ve ekmek çarpsınki,ihtiyarladıkça buna da bakmamaya başladım..Ulan ister iyi ister kötü olsun be..Hepsine acıyorum İşte..Boşversem bile bir insan gördüm mü içim cız ediyor..Hah diyorum bu fakir de yiyor,içiyor, seviyor, korkuyor (..) o da kıkırdayacak ve düm düz toprağa uzanacak, onu da kurtlar yiyecek..Hey zavallı hey! Hepimiz kardeşiz be..Hepimiz kurtların yiyeceği etiz...”
Ah yarabbim, dünle bugün... Hayat o hayat, manzara o manzara, güneş yine eski güneş, sema yine dünkü sema... Fakat her taraf bugün nasıl nur ve berrak, her taraf nasıl renk ve koku, her taraf nasıl gülüyor, her şey, her taraf nasıl pürneşe... Çünkü ah yarabbim, çünkü dün yalnız seviyor dum... Bugün biliyorum ki seviliyorum...
Sayfa 80Kitabı okudu
Tanrı birlikte yaşamamızı isteseydi hepimizi aynı renk yaratırdı diye düşünen, bir kadının ancak birlikte ol duğu erkek kadar iyi olabileceğine inanan Carrie. Ve ben onu seviyorum. Ondan nefret ettiğimde bile onu seviyor dum. Belki de tüm çocuklar annelerini sever, o da benim bildiğim tek anne. Belki korku ve önyargının karışımından oluşan kabuğunun altında gerçekten sevgi dolu bir insan vardır. Bilmiyorum ama her şekilde onu seviyorum.
Sayfa 210 - Umami Kitap
ilkokul dördüncü sınıftayken birisi bana aşık oldu.
O çağda aşk olmaz; ama bana resmen aşık oldu."
'' O çağda da aşk olur'' dedi İbo. '' Çocuk aşkı ciddi ve güçlü bir aşktır. Kız gelip duygularını açtı mı sana?''
''Önceleri bana soyulmuş patates, tulum peyniri ve pişmiş
yumurta getiriyordu. O
