Eskiden Galata Mevlevihanesi'ne giderdiniz; orada Ismail Ankaravi ve Şeyh Galib vardı. Kamil insanlar olarak Mesnevi'yi anlatırlardı. Yenikapı Mevlevihanesi'nde Osman Selahaddin Dede vardı. Bahariye Mevlevihanesi'nde Hüseyin Fahreddin Dede vardı. Hiçbiri size, niye zahmet ettin buraya kadar, al sana şu yayınevinden çıkmış Mesnevi. Oku öğren, demezdi. Kendileri anlatırdı. Tasavvuf geleneğinde böyledir, insan-ı kamil önceliklidir. Bir bilenden dinlersiniz önce.
İsterim hüsnün gibi cevrüne pâyân olmasun ..
Kim seni sevmek cihân halkına âsân olmasun ..
~ Şeyh Galib~
İsterim ki güzelliğin gibi eziyetlerinin de sınırı olmasın ..
Ki seni sevmek cihan halkına kolay olmasın ..
'Eşk hem sübha-i mercanımdır
Hem vukûf-ı aded-i kalbimdir.'
'Hasret-i dağ aceb dağ-ı derûn oldu bana'
Dağ: kalpte oluşan küçük yaralar.
'Hârîm-i aşk-ı ruşen kılmaya çok âteş ister çok'
'Ya sevâb olmuş veya olmuş hatâ sevdim seni.'
Sayfa 206
'Feryâdı perde perde çıkardım sipihre dek
Bak âh-ı bî-şümara yine âh âh âh'
'Âh eylemekden özge nedir söyle çaresi
Dersem aceb mi gâh-be-gâh âh âh âh'
'devr eden hâtırda hep fikr-i visâlindir senin.'
'Eşk-i germ âteştir ammâ âteş-i seyyâledir.'
Sıcak gözyaşı ateştir hem de yakıcı bir ateştir