Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
şeyma k.
şeyma k.
@seymakul
Odtü psikoloji öğrencisi, okuyan düşünen sorgulayan biri
öğrenci
üniversite
55 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sevgiyle Çözülemeyecek Çok Az Şey Var
Dünyaca ünlü çocuk psikiyatristi Dr. Bruce Perry bu kitapta, erken yaşta travmatik deneyimlere maruz kalmış çocuklarda travmanın çocukların davranışlarını ve beyin yapılarını nasıl şekillendirdiğini anlatıyor.
Kitapta 10 farkı çocuğun yaşanmış gerçek hikayelerinden bahsediyor, yaşanmış olması daha ilgi çekici kılsa da benim gibi aşırı empati
'Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu.'' Bu kısa öyküde yalnızlık, dışlanmışlık ve yabancılaşma temaları böcek metaforuyla anlatılmaya çalışılmış.
Kapitalist düzene ayak uydurmayıp sistemin istediği gibi olmayanların nasıl yakın çevresi ve toplum tarafından dışlanıp otoritesini kaybettiğini göstermiş. Aile ve iş ilişkilerinde fayda sağladığın ölçüde sevildiğini, üretkenliğin sekteye uğradığı anda dünyanın en kötü insanı ilan edilebileceğini göstermiş.
Uyandığında aklındaki tek şey işe gitmek ailesini zor durumda bırakmamak gibi maddi dertler hep aklında, kendini düşünmeye sıra bile gelmiyor. Babasının sırtına attığı elmalar ölene kadar acısını yaşadığı yaralar olarak kalıyor bedeninde(veya ruhunda).
''Ölmekten müthiş bir şekilde korkuyordu çünkü henüz gerçek anlamda yaşamamıştı.'' bu cümle beni çok etkiledi. Ölümden en çok korkanlarımız en az yaşadığını düşünenlerimiz değil mi aslında. Şimdi ölemem daha yapacağım çok şey var diyenlerimiz. Yani ne kadar çok yaşarsak, hayatta kalırsak değil, o kadar az ölümden korkarız.
Neyse çok uzatmadan söyleyeyim her okuduğumda farklı mesajlar çıkardığım bu kitabı tavsiye ederim, üzerinde düşünmesi güzeldi.
‘’Keşfettiğim şey mutluluğun başa gelen bir şey olmadığıdır. İyi talihin veya rastgele şansın sonucu değildir. Paranın satın alabileceği veya gücün emir verebileceği bir şey de değildir. Dış olaylara değil onları nasıl yorumladığımıza bağlıdır. Mutluluk aslında her bir kişi tarafından hazırlanılması, yetiştirilmesi ve özel olarak savunulması
Okur Takip Önerileri
Kitabı herkese tavsiye ederim özellikle de benim gibi finans, yatırım, ekonomi bilgisi zayıf olup başlangıç düzeyinde bir şeyler öğrenmek isteyenlere. Yazarın biyolojik babası okumuş etmiş ama ay sonunu zor getiren birisi ve çoğumuzun babası gibi oku çok çalış tasarruf et gibi klasik nasihatlerde bulunuyor çocuğuna. Oysa yakın arkadaşının okulu terk etmiş zengin babası ona ve arkadaşına küçük yaştan itibaren para kazanma ve yönetimi hakkında çok şey öğretiyor. Robert de bize yalın bir dille temel düzeyde, yıllar içindeki deneyimlerinden de bahsederek finans bilgisi veriyor. Bu kitap benim paraya bakış açımı çok değiştirdi ve aydınlandım vay be dediğim çok yer oldu. Özetlemek gerekirse;
-Aktif gelirleri arttırmalıyız, pasif gelir yerine aktifi tercih etmeliyiz
-Finansal okur yazarlık çok önemli, bunu yapmazsak hayat boyu fare yarışında sıkışır kalırız
-Okulda verilen eğitimin bize finansal bağımsızlığı öğretmediği, bizim kendi kendimize öğretmemiz gerektiği
-Duyguların esiri olmadan mantığınla ve aklınla hareket etmelisin
-Zamanı ve zekayı anlamlı anlamlı şekilde kullanıp servet sahibi olmayı öğrenirsek zengin olabiliriz
-Eline mal geçtiğinde ilk düşüncen bunu nasıl aktif yatırım yapıp gelire çeviririm olmalı
-Ev, araba gibi pasif gelirler yerine hisse senedi, bono,
tahvil
-Gelirin arttıkça giderin değil yatırımlarını arttırmaya çalış
Eğitimciler ve ebeveynlerin kesinlikle okuması gereken bir kitap ama ben ikisine de dahil olmasam da kendi adıma çok şey öğrendim. Ödülün iç motivasyonu yok ettiğini öğrendiğimde iyi ki ailem benim ödül isteklerime bu senin sorumluluğun sen bilirsin diyerek geri dönmemiş ve bilinçli yaklaşmış dememi sağladı. Ödül işi değersizleştiriyor, tolere edebilmek kısa süreli motivasyon sağlayabilmek için kullanılıyor evet ama sürdürülebilir ve faydalı bir method değil. Literature taraması yapıp birçok örnekle bunu açıklaması beni ikna etti açıkçası. Temelde çocuğa bi şeyi zorla rüşvetle ödülle yaptırmak yerine neden yapması gerektiğini anlatmaya çalışmak iç motivasyon oluşturmak önemli diyor. Katılıyorum yalnız bazen gereksiz fazla ödev veren öğretmenlerin çocukları sıktığını ve yapmak istemeyen birinin de anlayışla karşılanması gerektiğini, ödevde bi anlam yoksa çocuğun özgür iradesine bırakıp yapmamasına saygı duyulması gerektiğini düşünüyorum. Baştan sona çok beğendiğim bi kitaptı net herkes okumalı
Dr. Bahar Tezcan’ı uzun zamandır instagram’dan takip ediyordum ve yazı dili, fikirleri, gözlemlerini çok beğeniyordum. Sonra bu kitabı kitapçıda görünce hiç düşünmeden aldım ve iyi ki almışım. Kitapla her buluşmamız sanki bi terapi seansı gibiydi. Altını çizdiğim, çizerken çocukluğumu sorguladığım, aydınlandığımı hissettiğim, gülümsediğim, kaygılandığım, ağlamaklı olduğum anlar o kadar değerliydi ki resmen aramızda bir bağ oluştu. Kendimi anlama çabamda beni geçmişle yüzleştirip bazı şeyleri daha iyi kavramama neden olduğu için asla unutamayacağım bi kitap olacak. Dönüp dönüp altını çizdiklerimi okurum.
Çocuklukta yaşadığımız istismar ihmal ve incinmelerin günümüzde ilişkilerimize yansıdığını biliyordum ama geçmişi çözmenin geleceği doğru şekillendirmek için bu kadar da önemli olduğunu düşünmezdim. Siz de hep aynı kişilerin sizi bulduğunu düşünüyorsanız makus talihinizi suçlamadan önce bu kitaba göz atmayı deneyin.Çünkü ben artık tesadüfe inanmıyorum o kişileri bile isteye hatta farketmeden belli bi amaçla hep ben seçmişim. Bazı farkındalıkları kabullenmesi zordur ama hafifletir ya insanı işte bu kitap tam da bunu yapıyor. Kendinize bi iyilik yapın ve gördüğünüz yerde alıp okuyun, pişman olmayacağınıza kefil gibiyim
alegorinin en güzel örneği
Orwell'ın bu kitabı Sovyetler Birliği'nin lideri olan Josef Stalin yönetimindeki Komünist Sovyetler Birliği'nin ve Rus devriminin bir alegorisidir. Demokratik bir sosyalist olan Orwell, Stalin'i eleştirmişti ve Stalinizm'e düşmandı. 30 yıl boyunca Sovyet hükümeti, işçi sınıfı arasında sosyalist eşitlik fikirlerini halkını
Kişisel Gelişime Karşı bi Fikir
Kişisel gelişim kitaplarından pek hazzetmem ama bu kitabı çok beğendim. Çünkü klasik hep mutlu olun, her şeyi başarabilirsiniz, kendinize güvenin, siz özelsiniz diyip egonuzu okşamıyor onun yerine gerçekleri pat pat söylüyor. Her şeyi iyi tarafından görmek iyi bi şey gibi görünse de hayat bazen berbattır ve yapabileceğimiz en sağlıklı şey de bunu kabul etmektir diyor. Negatif duyguları inkar etmek daha derin ve daha uzun ömürlü negatif duygulara neden olur, sürekli pozitif olmak da çözüm değil tersine gerçeği inkar şeklidir. Bu kitap hiçbir şeyi kafaya takmamalısınız demiyor, değmeyecek şeyleri takmayın. Sizin için neyin değerli olduğunu düşünüp bulun ve gerisini umursamayın, çünkü her şeyi takarsak anlamlı bi hayatımız da olmaz. Çok deneyim çok insanla birlikte olmak çok yer görmek gibi hedefler koymak yerine uzun ve derin ilişkiler bizi daha mutlu kılar ve bunun için doğru şeyleri kafaya takmamız önemlidir. Hayatımızın ve seçimlerimizin sorumluluğu bize aittir başkasından kurtarıcı rolü bekleyemeyiz. Istırap ve acıdan kaçmamalı onu kabullenmeli ve hangi ıstıraba hazır olduğumuzu belirlemeliyiz. İllaki çekeceğiz bari bizim için değerli olanı çekelim diyor kısaca. Ondan kurtulmak yerine yüzleşmeli ve naşa çıkmak için yollar düşünmeliyiz. Bu kitap bana geleneksel bakış açılarından çok farklı bi pencere sundu. Üstüne uzun uzun düşünüp tartışabilirim. Siz de bildiklerinizden bize onca zamandır söylenenlerden farklı bi şeyler duymaya hazırsanız mutlaka okuyun derim.
Bu kitabı okuma hikayem çok değişik. Rüyamda annemin bu kitabı okuduğunu ve hayatım değişti bütün ömrümce bunu okumayı beklemişim dediğini gördüm kalkıp heyecanla anneme anlattım. Tabi o da ben de merak ettik acaba gerçekten annemin hayatının kitabı bu muydu diye görmek için hemen satın aldım. Annem kısa bi zamanda bitirdi ama hiç beğenmedi saçma sapan bi şeydi yok fareler seviyormuş yok tavşanlara bakacakmış bu ne dedi geçti. Bu yüzden ben de merakımı yitirdim yıllarca kütüphanemde bekledi durdu. Sonunda okudum. Öyle aman aman bayılmadım ama bence güzeldi, birçok farklı konuya değinmiş aslında. Siyahilerin uğradığı insanlık dışı ayrımcılığa, işçilerin nasıl karın tokluğuna sorgulamadan çalıştığına, aslında iyi insanların da kötü olaylara istemeden karışabileceğine, bi hayale sahip olmanın hayatı nasıl çekilir kıldığına... George ve Lennie’nin dostluğuna hayran kalmamak elde değildi, sondaki hareketi de onu korumak içindi sanki hayallerini gözünde canlandırırken hayatının en mutlu olduğu anında kalarak gitsin istedi, zalim bi adamın kurşunuyla değil. Beni o sahne çok etkiledi gözümde canlandı resmen ikisinin de ruh hali ve hayallerinin gerçekleşeceğine olan inançlarının boşa çıkması. Bambaşka bi son isterdim ama hayat her zaman her istediğimiz şeyin olmadığı sürprizlerle dolu bi yer
Yaklaşık 1 senedir anksiyetem var ve bunu keşfedene kadar epey düşünmem sorgulamam gerekti. Sonunda kaygımın kaynağını buldum ölmekten korkuyordum. Bu düşünceden kaçmak yerine yüzleşmem gerektiğini söyleyen terapistimin tavsiyesi üstüne üzerine gitmeye başladım. Ölüm hakkında okumaya düşünmeye daha çok zaman ayırmaya başladım ve evet bu bana çok
Hayatta tek bi kitap okuma şansım olsaydı kesinlikle bunu tercih ederdim. Bu kadar geç keşfettiğim için üzülsem de defalarca okuyup başucu kitabı yapacağıma emin olduğumdan sevinçliyim. Kendisiyle yüzleşme cesareti olan herkesin mutlaka okuması gereken bir kitap. Ben çoğu yerde kendimle yüzleştim, altını çizdiğim satırları durup dakikalarca düşündüm. Öyle bir çırpıda okunacak bi kitap değil, her satırı değerli ve sindirilerek düşünülerek okunmalı. Çok beğendim çok, altını çizdiğim yerleri sizinle de paylaşmazsam olmaz. E o zaman birkaç alıntı gelsin.
''Çünkü her bir insan kendi benliğiyle yüzleşmeyi göze alabildiği ve değişmeyi istediği oranda değişebilir.''
''Çünkü kendimize karşı hoşgörülü oldukça, diğer insanların kusurlu yanlarını da daha kolay kabul edebiliriz.''
''Hangi biçimde yaşanırsa yaşansın kaygı ve buna eşlik eden çaresizlik duyguları, günlük yaşamın sorumluluklarını üstlenebilmek için gerekli beceriyi geliştirememiş ve gerçek benliğine yabancılaşmış olmanın belirtileridir.''
''Dünyada iki tür insan vardır: yaşayanlar ve yaşayanları seyredip eleştirenler. Seyretmek ölümü, katılmak ise yaşamı sergiler.
Yaşamak, kendisi olabilmeyi ve yaşama etkin bir biçimde katılabilmeyi tanımlar. Bu, insanın kendi sorumluluğunu, bir başka deyişle, hayata anlam katma sorumluluğunu içerir. Sorumluluğunu üstlenen kişi özgürdür. Özgür insan daha az korkar, onun için sevebilir!''
Irvin Yalom rus kökenli, yahudi asıllı, amerikalı psikiyatrist, psikoterapist, varoluşçu yazar ve eğitimci olarak tanımlanıyor.
Bu kitabında yahudi asıllı tıp fakültesinden 50 yıllık arkadaşı Bob’la olan konuşmasını ele almış. Bob daha on beş yaşındayken nazilerin sınır dışı etmek için gettodan istasyona götürdükleri gruptan kaçmayı başarıp Budapeşte’ye dönüyor, ailesindeki herkes sınır dışı edilmiş. Macaristan’da naziler yahudiye benzettiklerini yaka paça alıyor işkence ediyor erkeklerin pantolonunu sokak ortasında indirip sünnetli olup olmadıklarına bakıyorlar. O zamanlar yaşadığı travmalar hala yakasını bırakmamış gündüzleri başarılı bir kalp cerrahı, eğitimler veriyor kendini kanıtlamış biri ama akşamları o günler geliyor aklına. Kimseyle paylaşmamış 50 yıl susmuş ama artık dostuna kendine açıyor dayanamıyor. 15 yaşındayken bi gün sokakta yürürken bi nazi üyesinin yaşlı bi çifti dövüp sürüklediğine şahit oluyor bu nazi Bob’a da sesleniyor onu da alıp işkence edecekleri eve doğru ilerlerken polisi görmesiyle bi anda kaderi değişiyor ve kurtuluyor. Ama yaşlı çifti kurtaramamasının travmasını yıllarca atlatamıyor. Masum olmasına rağmen kendini suçluyor yıllarca. Rüyalarında bile hep soykırım yıllarını görüyor. İnsan çocukluk travmalarından kolay kolay kurtulamıyor.
Çerezlik bi kitaptı max bi saat içinde bitiyor. Sonunda yalom’la röportaj kısmı da güzeldi. Pek beklentimi karşılamasa da değindiği konu bakımından sevdim tavsiye ederim.
Bazı kitaplar sonradan açılır ya bu kitap sanki onlara tepki olarak yazılmış gibi ilk sayfasından itibaren beni içine almaya başladı. İlk okuyuşumda yarısında bırakmıştım çok fazla ara vererek okumuştum bi de osmanlıca kelimelerin yoğunluğu sıkmıştı ama ikinci okuyuşumda iyi ki tekrar okudum dedim. Hayri İrdal baş karakterimiz ve çok ilginç bi
Kitapta Orhan Pamuk efsanlerin nasıl gerçek hayatta da karşılığı olduğunu efsane deyip geçilmemesi gerektiğini, masal gibi görünen bu hikayelerin gerçekliğe aslında çok yakın olduğunu hepimizin bunları yaşayabileceğini anlatmış. Rüstem-Sührap, Oedipus ve babasının efsanelerini çok güzel betimleyip hikayeye yerleştirmiş. Mesela Sührap babası tarafından öldürülüyor efsanede ama bizim hikayede tam tersi, Oedipus babasını öldürüyor bilmeden sonra kendini kör ediyor öğrenince, kitapta da Evren babasının gözlerini hedef alıyor önce. Baba yokluğunun nasıl büyük bi boşluk olduğunu çok iyi işliyor ve bu iki baba kompleksi efsanesiyle de hikayeyi ustalıkla birleştiriyor Pamuk. Kuyucu çıraklığı sırasında Mahmut ustanın çırağı olmaktan öte onun oğlu gibi hissediyor, korkuyor, sayıyor, saygı duyuyor, ilgiyle hikayelerini dinliyor Cem. Beni burası çok etkiledi çünkü farkettim ki biyolojik babanın yokluğu bazen başka bi adamı baba figürü olarak kabullenmeye itebiliyor insanı. Tavsiye ederim çok iyi kitaptı.
Machiavveli 1469’da dünyaya geliyor kendini çok iyi yetiştirdiğinden olduğu sanılan Floransa kent devletinin ikinci sekreteri(başbakanlık gibi bi görev) seçiliyor hem de daha 29 yaşındayken.14 yıl aralıksız görevini sürdürüyor ve epey tecrübe kazanmış olacak ki sonrasında deneyimlerini bi kitapta birleştiriyor.
Floransa cumhuriyet düzeninin fiilen yıkılmasıyla Machiavelli’nin ikinci sekreter görevi de sona eriyor. Prens’i de iktidara gelen Lorenzo’ya sunup gözüne girip, güvenini kazanıp eski görevini yerine getirileceğini ummaktadır. Ne yazık ki Lorenzo kuru bi teşekkürle yetinir. Hayat bazen böyledir hiç kafamızdaki gibi şeyler olmaz, Machiavelli bi teşekkürle geçiştirildi ama öldükten sonra yazdıkları siyaset biliminin doğuşu olacak kadar önemsendi, felsefecilerce tartışıldı, kimisi yerdi, kimisi övdü ama en önemlisi hala konuşulacak kadar yankı getirdi.
Machiavelli gerçekten bu kitabı Prens’e kılavuz niyetiyle mi yazmış kendisinin de dediği gibi bilemem ama ben J.J. Rousseau’ya katılıyorum “Machiavelli’nin amacı devleti yönetenlerin yapmayı adet edindikleri şeyleri göstermektir. Onlara ne yapmaları gerektiğini öğretmek değildir.” Bir çeşit üstü kapalı eleştiri gibi geldi bana.
Her siyasetçinin okuması gereken kitap diye geçiyor kesinlikle öyle, okudukça günümüz siyasetçilerinin buradan ne kadar yararlandıklarını görüp dehşete düşebilirsiniz.
Örneğin;” Prens onu duyana,görene merhamet acıma duygusuyla,imanla, namusla,insancıllıkla, dinle doluymuşça gözükmelidir. Ve bu son ilke en gereklisidir.” burada kitleleri dinle manipüle etmenin ne kadar önemli olduğunu kavramış görünüyor.
