O halde niyet, ibadet ve âhiret olursa, helâya gitmesi de, yemek yemesi de ibadet olur ve hepsi için sevab alır. Çünkü din için bunlara da ihtiyaç vardır. Fakat işler niyete göredir. İnsanların çoğu bunu yapamadıklarından, kurtuluş çaresini, ilacı bilemediklerinden -bilselerdi yapmazladı- maldan elden geldiği kadar uzak durmaları daha iyidir. Çünkü malın çokluğu gaflet ve uyuşukluğa sebep olmasa da, âhiretteki dereceyi düşürür. Bu ise büyük bir ziyandır.