"O melek kanatların hangi çatının altına sığar, bilmiyorum," diye fısıldadı, yalnızca ben duyuyordum. "Ama benim çatımın altında senin kanatların asla incinmeyecek."
Sayfa 228Kitabı okudu
O bir kelebekti, hüznünü kozasında yaşıyordu.
"Bugün o kadar güzeldin ki seni kıskanmaktan ciğerim yandı..."
"Hazer," diyerek başımı önüme eğdim.
"Hayır hayır," dedi elimi kaldırıp dudaklarına götürerek. Elimin üzerine minik bir öpücük bırakarak kalbimi sıkıştırdı. "Güzelliğin kabahatin değil, mahcup olma."
Sayfa 126Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Sen, gözlerine bakıp da hıçkırarak ağlamak istediğim tek kadınsın Mila."
"Neden ağlamak istiyorsun ki?" dedim, boğazıma iki parmak kalınlığında bir kesik atmış gibi hissederek.
"Dokunamadığın tek şey gözyaşlarım, onlara da dokun diye."
Sayfa 106Kitabı okudu
"Sen tasasız gülücükler, neşeli bir yaşamsın ama ben de seni ölümcül seviyorum Mila."
Sayfa 88Kitabı okudu
"Mila, Mila, Mila... Çok hafifsin, nerede bu kanatlarının ağırlığı?"
Sayfa 70Kitabı okudu
"Sen benim yüreğimdeki deniz fenerisin, ışığın olmadan önünü göremem."
Sayfa 56Kitabı okudu
"Ben ateşten korkarım," dedim, eğilip dudaklarımı sıcak alnıyla kavuştururken. "Ama bugün anladım ki sana bir şey olmasın diye tüm dünyayı ateşe verebilirim."
Sayfa 55Kitabı okudu
"Sen..." dedi en sonunda. "Gerçekten büyüsün, Gökçen."
Güldüm.
"O niyeymiş?"
Yine içli içli baktı gözlerime.
"Tek bir bakışınla bana yaptıramayacağın hiçbir şey yok. Bu büyü değil de ne?"
Tebessüm edip nazikçe tek elimle okşadım yanağını. Kendisine Sultan Süleyman'ın methiyelerinden biriyle cevap vermekten başka seçeneğim yoktu.
"Büyücü memnun."
Hemen ekledi:
"Büyülenen memnun."
Sayfa 211Kitabı okudu
"Bu gözler bir sana böyle mavi. Gökçen kızın kalbi bir sana böyle deli."
"'Peki bu koltuk değneği hırsızı aşağılık kim?"
"O Rowan," dedi Sloane tekrar eliyle beni işaret ederken Rose sanki bu yeterli bilgi değilmiş gibi gözlerini kıstı.
"O benim ark... erkek. Adam. Erkek-adam. Ben... benimle. Burada.''
Rose'un yüzü buruşurken alaycı bir kahkaha attım. "Erkek-adam,'' diye tekrarladım. "'Cidden mükemmel açıklama, Karakuş. "
"Kapa çeneni,'' diye tısladı Sloane ve Fionn'un kardeşim olduğu detayını paylaşıp paylaşmayacağından emin olamıyormuş gibi omzunun üzerinden bana baktı. Cevap olarak
kaşlarımı kaldırdım ve dudaklarımı sımsıkı birbirine bastırdım. ''Ben bıçaklanmadan önce biraz yardım etsen?"
Başımı iki yana salladım. "Erkek-adam ondan talep edildiği gibi çenesini kapıyor."
"Sloane," dedi gözleri dudaklarıma âdeta lehimlenmişti Bu sefer ismim dudaklarında kurtuluş ve ıstırap dolu bir fısıltıydı. Rowan sertçe yutkundu. "Seni kaybedemem."
"O zaman beni öpsen iyi olur," diye fısıldadım.
Rowan'ın gözleri benimkileri buldu. Elleri yanaklarımı ısıttı. Aramızda bir nefeslik mesafe vardı ve dudakları benimkilere dokunduğu an her şeyin değişeceğini biliyordum. Ve haklıydım da.
Her şey bir öpücükle değişti.
"Çok sis var, kaybolmadan gel," dedi alayla gülümseyerek.
Yer yön duygumla mı dalga geçmişti az önce? Huysuz bir ifadeyle dik dik baktım.
"Kaybolmam korkma. Bulurum seni bir şekilde."
Kafasını salladı. "Bul beni bir şekilde."
Gitsin diye gülümsedim. Derin bir nefes aldı ve bana arkasını dönüp verandaya indi yavaş adımlarla. Onu izlerken bu cümlenin bu gece bu kadar vurucu olduğunu düşünmemiştim.
"Saçların boya mı?"
Dudakları usulca kıvrılırken hafiften güldüğünü işittim.
"Bunu benim sormam gerekmez mi?"
"Ben doğuştan böyleyim," dedim ama sesim fısıltı gibi çıkmıştı. Geceyi uyandırmak istemiyordum sanki.
"Ben de öyle."
"Çok siyahlar ama. Gece gibi."
"Seninkiler de açık hir kızıl. Gün doğumu gibi..."
Burnuınu çcktirrı yine. "Neden batımı demedin?"
"Her dediğimi eleştirecek misin sen böyle?" Gülümseyerek söylemişti bunu.
"Yok. Genelde gün batımı akla ilk gelen olur. Ondan."
"Güneşin doğsun istedim Lina," dedi gözlerimin içine bakarak. Sağ elini yüzüme uzattı ve yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına ittirdi. Farkında olmadan parmaklarının tersiyle yanağımı okşamıştı. "Sen karanlıktan hiç hoşlanmıyorsun."
"Kalbim, gökyüzündeki güvercinim, kokusu en güzel çiçeğim, sıcak evim, yuvam."
