Anlayabilmekmiş bütün mesele
Gökyüzünün uçsuz bucaksız bulutlarını
Yağmurun o essiz kokusunu
Toprağın sanki yavrusunu sararcasına yağmuru kucaklamasını
Bir çocuğun gülercesine bakışlarını
Karanfil kokusu gibi, sahi insan anlayabilir mi?
Gönülden hissetmek gerekti belkide
Sevmeyi, sevilmeyi, nezaketi, değer vermeyi, samimiyeti hissetmek gerekmiş
Anlamadılar.
Alişan
yeni gökler
Büyük kuşların uçmak zorunda olduğu gökleri
Eski sürüngenler bir türlü anlamadılar
Bir kanat vuruşuyla çekip gitmeleri
Yol korkakları her zaman yadırgayacaklar
Ve birden geriye dönüşün kırmızı gülleri
Bizi en olur biçimde uzun uzun anlatmalıdırlar
Giydiğimiz yamalı yorgunluk eskileri
Unutulmuş olmaya artık katlanmalılar
Eğer hiç sarsılmayacak bir yalnızlığımız varsa
O bizi birbirimize doğru iten bir Pazar
Sevişmeler taş devrinden kalmaysa
Utansın mı tarihten önceki zamanlar
Büyük kaptanların geçmek zorunda olduğu denizleri
Balinalar ve buz dağları korkutamayacak
Korku bir yüz karası gibi sancılanacak
Silip attığı için bütün değişmeleri
Afşar Timuçin
Ve sonra düşündüm kendi kendime ,bir şiir nasıl ağlatabilir...
"Şimdi yoksun. Seni düşünebilirim artık.
Tutar ellerini öperim uzun uzun
kimseler ayıplayamaz beni
yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar. İşte gözlerin işte dudakların senin olan ne varsa karşımda duruyor.
Ayaklarını dilediğim yere götürebiliyorum
artık sevdiğim şarkıları söyletiyorum dudaklarına ve hoyrat ellerimle seni her gün biraz daha güzelleştiriyorum
Bütün resimler sana benziyor hayret
bütün aynalarda sen varsın
nereye gitsem peşimden geliyorsun
şimdi sigarasın dudaklarımda
biraz sonra beyaz bir kağıt ve akşam içtigim bir kadeh içki olacaksın.
kimse yokluğunda bunca sevilmedi
kimse yokluğunda ilahlaşmadı bu kadar
saçların böyle daha güzel, sen daha güzelsin
gelecek mutlu günlerin ışığında her şey daha güzel.
ne var ki ayrılığın adı kötüye çıkmış
yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim
ve seni bin yıl daha
ayrılıklar içinde sevmek isterdim..."
Bu sevgi ne şiirle anlatılır ne şarkı
Yüzüne bile söyleyemem sana karşı
Başkalarına nasıl anlatayım halimi?
En fazla şiirle oluyor, anlayamazlar yani
Şiir bile o kadar eksik ki, anlatamam hâlimi