Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
sıla
sıla
@sila1nsan
18 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Keops Yayıevi'nden okunmaması gereken kitaptır lakin içerisindeki bolca yazım hatası yetmiyormuş gibi doğru yazılan yerlerde de çeviride bir gariplik vardır.
Yayınevi kaynaklı sorunları bir kenara bırakacak olursak kitap, onu okuyormuşsunuz gibi değil de Jung'la konuşuyormuş hissiyatı yaratıyor. Sanki bir terapi odasında Jung'la baş başa ama terapi koltuğunda o, dinleyen tarafta okuyucu varmış gibi..
Yayınevinin kitaba göstermiş olduğu özensizlik, kitabın kalitesini düşürse de Jung'la tanışıp onu daha çok keşfetme isteğini engelleyemıyor. Evet, bazı bölümlerde anladığım şeyler oldukça az ve bazılarından aklımda hiçbir şey kalmış değil ve hatta Jung'un labirent gibi beyninde kimi zaman kendimi kaybolmuş bile hissetsem de öyle satırlar öyle unutulmaz öyle can alıcı ki şöyle bir saniye duraksamamak mümkün değil.
Bu kitabı mümkünse ana dilinde ya da hiç değilse İngilizce olarak okuyun derim ve muhakkak üstüne başka Jung eserlerini de ilave edin..
Kitabı okumak için herhangi bir zorunluluğunuz yoksa kitabın tümünü okumayı yeniden gözden geçirebilirsiniz zira kitap ortalama bir AHT okuyucusunu bile epey zora sokuyor. Bir okuma tavsiyesi olarak, ilgi duyduğunuz şehri, satırları atlamanın vicdanınızı rahatsız etmesine izin vermeden okuyun diyebilirim.
Kitaptaki 5 şehirden 3 ü ile yakın bir duygusal ilişkim olmasına rağmen ilgimi cezbetmeyen birçok detaya maruz kaldım ve bu durumu biraz can sıkıcı buldum.
Ankara'da yaşayan birisi olarak bu bölümündeki bazı tarihi mekanların bugün ne kadar ele ayağa düştüğünü fark edince hem şaşırdım hem de üzüldüm. AHT ile aramıza hiç de uzun yıllar girmemesine rağmen bu mekanların günümüzdeki hali, Türklerin olanı korumaktan çok yıkıp yeniden yapmaya meraklı müteahhit tarafını kanıtlıyor.
İstanbul bölümünde bazı satırlar beni sonsuz mutlu ederken hemen ardındaki satırların sıkıcılığı, bende bir bedel ödüyormuşum hissi uyandırdı.
Kitabın değerini aşağı çektiğini düşündüğüm ve beni hayli rahatsız eden diğer şey, bazı tarihi bilgilerin bir kesinlik içinde okuyucuya sunulması. Ahmet Hamdi Tanpınar'ın tarihçi bir kimliği varsa ve ben bunu bilmiyorsam bu benim ayıbımdır ama tarihçi olmayan birisinin bu tür yargılarda bulunması da onun ayıbıdır.
Kitap boyunca dikkatinizden kaçtıysa eğer Ankara bölümündeki Hacı Bayram Veli ve Akşemseddin buluşmasını yeniden okuyabilirsiniz, lakin kendisi benim sohbetlerime dahil olanlar kısmına eklendi bile...
Bazi filmler vardır; çekimleri uzun yıllar sürer ve bizler ekran başında oyuncuların geçirdiği evrimlere şahit oluruz. Kimisinin çocukluk halleri hafızamizin bir yerine kazandığı için "bizim cocuk" oluverir sanki evimizin bir ferdi gibi..
Bu romanın bana hissettirdikleri tam olarak buydu. Kirke' nin bir hayata sigdirdiklarini her ne kadar kitap 400 sayfaya sıkıştırsa da bir okuyucuyu olarak ben, 400 sayfanın devamını hayatımın belirli dönemlerinde zihnimde yazmaya devam edecegime eminim. Ya da başıma gelecek bazi
olayları duyumsama şeklim, kalbimden "Kirke'yi sanirim simdi daha iyi anlıyorum" dedirtecek..
Genelde bir hafta önce okuduğumuzu zor bela hatırlar olsak ve belki Kirke'nin adını da unutacak olsak da hissettiklerini her zaman hatırlayacağımıza eminim...
Okur Takip Önerileri
Bu tür kısa kitaplar benim için "bekleme" kitaplarıdır.
Henüz bir kitabı bitirmişken ama okuyacağım kitabın elime ulaşmasına 1 kaç gün varken çok vaktimi almayacağını düşündüğüm kısa kitaplara dadanırım.
Kitap, bir anı bir anına uymayan dengesiz bir sevgili gibi adeta. Bazı başlıklar var ki, adeta bir ders kitabı gibi altını çize çize resmen sayfayı boyadığımı fark ediyorum; bazı başlıklar da var ki, "şimdi bir önceki bölümdeki ince ve derin zekadan sonra oldu mu bu" der oluyorum
Kitabı okuduğunuzda, son zamanlarda epey köreldiğini düşündüğünüz şaşırma duygunuzun dirilmesine "şaşırabilirsiniz."
Ayfer Tunç'un deyimiyle kendisinin en iyi kitabı. Daha çok satan ve daha popüler kitaplarını okuyan herhangi bir okuyucudan ziyade gerçekten kendi izini takip edenlerin Evvel Otel'i bulabileceğini söylemişti bir söyleşisinde.
Kitap kısa öykülerden oluşuyor. Öykülerin kısa olmasından dolayı derinleşemeden, olayların içine giremeden bitme korkusu yaşatmadan okutuyor kendisini.
Benim gibi, derin bir öyküye dalıp bir süre dünya ile bağlantısını kaybetme arzusuyla kısa öyküler okumaktan kaçanlardansanız, bu kitaba bir şans vererek kendinizi şaşırtabilirsiniz.
Adalet Ağaoğlu'nun Cumhuriyetin ilan edilmesiyle halkın bu sürece adapte olma evresini romanlaştırdığı kitabı.
Kitabı okumadan önce tekniği hakkında bilgi edinmezseniz, benim gibi 50'nci sayfaya kadar kitabın anlattıklarına odaklanmaktan çok bunları kimin söylediğini çözmekle uğraşabilirsiniz.
Aynı köy/ilçe ilkokulundan mezun olup farklı hayatlara kayan karakterlerin gözünden yaşananlar oldukça dokunaklı. Galatasaray Lisesi'ne gidip görece daha "batılı" bir ortamı soluyan Aydın ile okul hayatını sürdürmek için bir pansiyonda ayak işlerine bakmak üzere Ankara'ya göç eden Ali, kendisini sadece akademik alanda değil, babası ve abisinin okul hayatına yönelik tehditlerini savuşturmak üzere de geliştiren Aysel'in hikayesi.
Kitap çoğunlukla Aysel'in ağzından kaleme alındığı için kız çocuğu Aysel ve olgun Aysel'i bilinçsizce kıyaslamaya başladım. Çocuk Aysel'in türlü zorluklardan geçtiği dönemin içten bir şekilde okuyucuya aktarıldığı hikayenin yetişkin Aysel'le ilgili olan kısmı çiğ ve gereksiz uzatılmış izlenimi yarattı. Zorlu koşullardan geçen sebatkar ve azimli bir kız çocuğunun yetişkin bunalımlarının daha çarpıcı olacağı yönündeki haklı beklentim tam olarak karşılanamadı. Hani tez danışmanlarının, "bu olmamış" diye gözünü bile kırpmadan çizip attığı paragraflar hatta sayfalar vardır ya, bence yetişkin Aysel'le ilgili olan bazı sayfalar aynen böyle çıkartılmalıydı kitaptan. Bu kısımlar dışında, insanın içini ısıtan samimi bir kitap.
"Okulda ve üniversitede çeşitli konuları araştırarak yıllarımızı geçirdiğimiz halde kendimizi araştırarak birkaç saat geçirme fikri çoğumuza garip gelir" satırlarını okurken kitabın sondan bir önceki sayfasında ve aynı zamanda herkesin uyuduğu ama benim kitap okuyarak geçirdiğim saatlerin sonundaydım. Evdekilerin uykuda olduğu saatleri kitap okuyarak geçirmenin "uyanıklık" göstergesi olduğunu zannederken bu cümle ile asıl uykuda olanın kendim olduğunu idrak ettim.
Gary Small'la seans yapmış olsaydım eğer, dışlandığımı gördüğüm rüyanın, umursanmayacağım kaygısıyla kimseyle paylaşmadığım düşüncelerle bağlantısı olduğunu düşünür müydü acaba diye düşünüp durur oldum.
Özetle bu kitap, sadece insanın başına gelebilecek ne kadar farklı psikosomatik hastalığın olabileceği hususunda bir şaşkınlık yaratmıyor aynı zamanda insanı kendi davranışları ve altında yatan sebeplerin ne olabileceği hakkında da daha fazla düşünmeye sevk ediyor.
