“Vaktiyle kitapları yakarlardı,” dedim alçak sesle.
“Kim?”
“Boş ver.”
“Kim?” dedi tekrar. “Kim ne diye kitapları yakar ki?”
“Kötü insanlar,” dedim. “Ölüp gittiler. Yani en azından çoğu. Kitaplardan korkuyorlardı. Hala da korkanlar var. İşler pek de değişmiyor.”