Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek bizi. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerinin hiç haberi bile olmayacak.
Yunan mitolojisindeki bir hikayeye göre; insanların devamlı olarak ruh ikizini aramasının sebebi "insanlar eskiden dört kollu, dört bacaklı, bir kafada iki ayrı yüze sahip, sırtlarından birbirlerine yapışmış şekilde ve her insan çift olarak yaşar şekildeymiş." Kendi kendilerine yetebildikleri ve çok güçlü oldukları için her türlü taşkınlığı yapar, tanrıları onurlandırmayı ihmal ederlermiş. Bir gün Baş Tanrı Zeus bu olanlara çok sinirlenmiş ve insanları ortadan ikiye bölmüş; bir taraf erkek, bir taraf kadın olmuş. İkiye bölünen parçalar o kadar korkmuşlar ki birbirlerine sarılmışlar. Tanrılar bu işin böyle olmayacağını düşünüp, bedenleri bir çuvaldan yıldızları bırakır gibi karmakarışık bir düzen içinde uzayın sonsuzluğundaki dünyanın farklı yerlerine serpmişler. İşte o gün bugündür yarım olan parçalar, tamamlanmak için diğer yarılarını arar olmuşlar. Bulduklarında tek bir ruh olup, tanrıların onları
tekrar cennetine alması için...
Sen, ne elde ve dilde gezen billur bir sağrak; ne de sıska bir göğse takılan bir çiçeksin; senin de bu dünyada nasibin var savaşmak!... Kayalarla güreşip, dağlarda öleceksin.