İnsan hem iyi biri olup hem de perdelerinin rengini seçmek isteyebilir. Asgari bir beğeniye sahip olmak hiç kimseyi cehenneme yollamamış, entelektüel bir tipi geri zekâlıya dönüştürmemiştir.
Yaşam, bir ömür boyu genel bir aşağılanmaya katlanma riskini göze almak için pek uzundu, ama en azından geçici zevkler ve keyifler yaşanması halinde, yapılan fedakârlığın bedeli azaltılabilirdi.
Acaba bilinç düzeyi yükseldikçe, acı daha mı artıyor? İnsan düşüncelerini yitirdiğine ne kadar yoğunlaştırıp odaklanırsa, ne kadar düz ve eğilip bükülmeyen bir biçimde düşünürse acısının bilincine o kadar çok varıyor.