"Karakter, sınavlar aracılığıyla hem gelişir hem de ortaya çıkar, yaşamın tümü bir sınavdır."
Sayfa 42Kitabı yarım bıraktı
Memleketin, yüzü ışıldayan bütün çocukları gibi, hayatının bir dönemini devrimin, insanın sırtını ılık bir elle sıvazlayan ihtimaline inanarak geçirmişti. Devrim olurdu, olmazdı orası ayrı mesele. Ama devrime yalnızca inanmanın bile, razı olmamakla doğrudan ilgili, vicdanı serinleten, en olmadık zamanda insanın içini yeşerten bir lezzeti var... ... Hayat kendini öyle bir gelip senin karşına koyuyor ki, hayallerini, umutlarını, çocukluğundan, gençliğinden beri kurduklarını yutturuveriyor sana. Sınavlar geliyor, zoraki takılmış kravatlarla, en son akraba düğününde giyilmiş biçimsiz takım elbiselerle iş görüşmeleri geliyor, askerlik geliyor, kredi kartı geliyor, ihtiyarların bir bir ölmesi, gençlerin bir bir ihtiyarlaması geliyor. Durduğu yerde ağırlaşmaya başlıyor hayat. yapış yapış bir şey gibi.
Yaşamak bir sanattır öyle ince eleyip sık durmalısın üzerinde, yaşamak Yaratan'ın sana lûtfettiği, bir imkanlar ve sınavlar zinciridir ve bu zincirin gayesi, onu yaşayanı yükseltmektir... Hani Aşık Veysel'ce dersek iki kapılı bir handa , yola düşmüş gidiyoruz, bu yola itina ile bakmak onu güzelleştirmek de elimizde, çirkin ayrık otları, taşlarla, aşılmaz engellerle doldurmak da elimizde. Evet bizim yaşantımız kim ne karışır böyle düşünmek çok kolaya kaçmak olur, çünkü bizzat sen yaparsın kendi yaşantını ve kendi yaptığını bizzat sen yaşarsın.
Kur'an'da der ki: "Başınıza gelen her hangi bir müsibet, kendi ellerinizle işlediklerniz yüzündendir."
Sayfa 29Kitabı okudu
Genç olmak bazen çok zevkli, bazen çok zor... Okul, dershane, ev... Dersler, sınavlar, ödevler... Her gün ne yapmamız, nasıl davranmamız gerektiğini söyleyen anneler, babalar, öğretmenler... Başımızın belası sivilceler... Genç olmak bazen gerçekten hem çok zevkli hem çok zor... En iyisi, unutun hepsini... Burası "Çılgın Kızlar Kantini"...
Şu ders kitapları oldum olası sevmiyorum,nasıl bi gözüme büyüyor bilseniz konu sınavlar olunca.. Ders notları öyle mi? Tabi ki degil :)
Eskiden okuduğum kitapları listelerdim isim isim. Sayıları arttıkça gurur duyardım. Sonraları o listeyi kaybettim. Okuma alışkanlığımı da yitirdim bir dönem sınavlar o bu derken. Bugünlerde içimde bir okuma aşkı var. Üzerine de bu siteyi buldum. Okuduğumu hatırladığım kitapları üst üste ekliyorum aklıma geldikçe. Eskisi kadar olmasa da yine mutlu oluyorum :) Sevdiğim kitaplar hakkında başka arkadaşlarla konuşabileceğim bu site için teşekkürler :)
Yaşam pek kısa, uzun da olsa, kısa... Seksen yıl yaşadıktan sonra bile yaşamınızı pek kısa bulacağınız bir gün gelecektir. Diyeceksiniz ne çabuk bitti bu öykü. Yola henüz başlamıştık, ilkokula daha dün girdim, öğretmenler, dersler, sınavlar, karneler. Sonra ilk sevgiler, acılar, sevinçler... Yaşamın hangi anında olursak olalım geçmişimizi pek kısa, pek yakın bulacağız kendimize.
(Oktay Akbal)
Bi bu sınavlar bitse...rahatlasam
Kitabın yanına çayla ne güzel olurdu.
Şu sınavlar bitsin artık kendimi kitaplara adayacağım!!!!!
Oy oy sınavlar bakalım nasıl geçecek, neyi yıkacak (son sınavlar)
Merhaba, kitap dostlarım :))
En son 12 mayıstaki kaçamağımı saymazsak 9 mayısta aktivitem olmuş. Bu zamana kadar neredeydim derseniz. Malumunuz sınavlar :) Şimdi çok şükür sınavlarım bitti. 2 ay yaz tatilim- kitaplar, 1000kitap, bolca lak-lak başlamıştır :))
Ne yalan söyleyeyim kitaplarımı özledim, sayfamda bir şeyler paylaşmak burnumda tüttü. Ara sıra kaçamaklar yaptım tabii :) Her geçtiğim sınavda kendimi çikolata, en güzel arkadaşım -iyi ki yanımda ( Elnare Tagiyeva )- ile bol bol gezmek ve de her ne kadar- Hacı beyden izin almış bulunsamda - uzak duramayıb siteye kitap
eklemekle ödüllendirdim.
Anlayacağınız yine de ayrılamadım canım sitemden. Her giriş yaptığımda bildirimler, mesajlar,yorumlarınızla beni hiç unutmadığınızı gördüm. O kadar mutlu oldum ki anlatamam. Çünkü bu dönemlerde en çok istediğim şey yanımda birilerni görmekti... Bunun için hepinize çok çok teşekkür ediyorum.
2 ya da 3 hafta yoktum.Sınavlarımı verdim ama bunun yanısıra hayatımın belki en garip sınavlarından birini de verdim... Ne kadar geçebildim ya da sınfda mı kaldım bilmiyorum ama bildiğim artık her şeyden çok yorulduğum. İnsanlardan bir süre uzak durmak, dönüp geriye değil yalnızca ileriye bakmak istiyorum artık.
Bir söz vardır: " Ne çok değer vermişim değersizlere..." 2-3 haftadır bu sözün anlamını daha güzel kavramış bulunuyorum.
Siz siz olun kimseye haketmediği deyeri vermeyin. Sonra "beni zerre kadar bile tanımamış" deyip kendinize yazık edersiniz. :)
Kısacası ellerim bomboş, sırtımda kocaman bıçakla aranıza döndüm...
Lafı gene çok uzattım galiba :( Ne yapayım kitaplarım, 1k ve sizi çok özledim :)