📌 Okuduklarım arasından seçerek, özellikle tavsiye ettiğim 67 roman:
[No:1 haricinde sıralama yok; liste genişleyecek]
1. Savaş ve Barış - L. Tolstoy
2. Doktor Jivago - B. Pasternak
3. Sefiller - V. Hugo
4. Herkes Tek Başına Ölür - H. Fallada
5. Suyu Arayan Adam - Ş.S. Aydemir
6. Tamirci - B. Malamud
7. Üç İstanbul - M.C. Kuntay
8.
- İnsanlığı zehirleyen tek şey, dedi alçak sesle, kültürdür. Orijinalliği, bireyselliği, yaratacılığı öldürüyor. Kendi kahrolası politik mesajını dayatıyor.
Jean Christophe Grange - Sisle Gelen Yolcu
HİÇLİK...
Buz zerrecikleriyle parlayan asfaltı üztünde uzaklaşan kadının ardından baktı. Ona engel olmak isterdi ama kendi hiçliğinden başka sunacak bir şeyi yoktu.
Jean Christophe Grange - Sisle Gelen Yolcu
XX. yüzyıl kuşağı, Nietzsche'nin Tan Kızıllığı adlı kitabındaki vecizesini, bir beylik söz olarak yıpranana kadar yinelemişti: "Beni öldürmeyen her şey beni daha güçlü kılar." Bu bir aptallıktı. En azından herkesin kullandığı çağdaş anlamı içinde. Her gün yaşanan acı insanı dayanıklı hale getirmezdi. Yıpratırdı. Kırılganlaştırırdı. Zayıflatırdı. Freire bunun bedelini ödemişti. İnsan ruhu, dayanıklılığının sınanmasıyla tabaklanan bir deri değildi. Duyarlı, nazik, içli bir zardı. Bir şok anında yaralanır, örselenir ve bunun izlerini hep taşırdı..
Sisle Gelen Yolcu, Jean-Christophe Grangé
Savaşların ve diktatörlüklerin tarihinde nedensiz ve sapıkça yapılmış zulümler hayli fazlaydı. Her enlemde ve her çağda, insan bir hayvandı, iğrençliğin sınırlarını aşması için dizginlerini sabit bırakmak kafiydi.
Jean Christophe Grange - Sisle Gelen Yolcu
Beni öldürmeyen her şey beni daha güçlü kılar.
Sisle Gelen Yolcu, Jean-Christophe Grangé
Her gün yaşanan acı, insanı dayanıklı hâle getirmezdi. Yıpratırdı. Kırılganlaştırırdı. Zayıflatırdı.
Sisle Gelen Yolcu, Jean-Christophe Grangé
İnsanlığı zehirleyen tek şey kültürdür. Orjinalliği, bireyselliği, yaratıcılığı öldürüyor. Kendi kahrolası politik mesajını dayatıyor!
Sisle Gelen Yolcu, Jean-Christophe Grangé
“ insan ruhu, dayanıklılığının sınanmasıyla tabakalanan bir deri değildi. duyarlı, nazik, içli bir zardı. bir şok anında yaralanır, örselenir ve bunun izlerini hep taşırdı. bu durumda acı, hastalığa dönüşürdü. her seferinde daha tehlikeli bir biçimde, hiçbir belirti vermeden depreşir, kendinden beslenirdi. “
sisle gelen yolcu - jean christophe grangé
Umut insanı hayata bağlar .
1000Kitap
Sisle Gelen Yolcu, Jean-Christophe Grangé
Sayfa 486