hûlya
@sivilitiatsizlik
yersiz
25 Şubat 1907
46 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
bir insana bir insan herhalde yeterdi.
Sayfa 130 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
o kadın beni herzamanki, âciz, miskin halimden kurtarmış; bana erkek, daha doğrusu insan olduğumu, benim de içimde, yaşamaya müsait taraflar bulunduğunu, dünyanın zannedildiği kadar manasız olmayabileceğini öğretmişti.
fakat ben, onunla aramdaki rabıtayı kaybeder etmez, onun tesirinden kurtulur kurtulmaz, tekrar eski halime dönmüştüm.
ona ne kadar muhtaç olduğumu şimdi anlıyordum.
ben hayatta yalnız başına yürüyebilecek bir insan değildim.
daima onun gibi bir desteğe muhtaçtım.
Sayfa 150 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
—- raif… şimdi ben gidiyorum! dedi.
—- evet… biliyorum!
trenin hareket saati gelmişti. bir memur vagon kapısını örtüyordu.
maria puder merdiven basamağını atladı, sonra bana eğilerek, yavaş bir sesle, fakat tane tane:
—- şimdi ben gidiyorum. fakat ne zaman çağırırsan gelirim…dedi.
evvela ne demek istediğini anlamadım.
o da bir an durdu ve ilave etti :
—- nereye çağırırsan gelirim!
bu sefer anlamıştım. ellerine sarılmak, öpmek için atılmıştım. maria içeri girmiş, tren sessiz sedasız hareket etmişti.
bir müddet onun bulunduğu pencerenin yanında koştum, sonra yavaşladım, elimi sallayarak:
—- çağıracağım… muhakkak çağıracağım! diye bağırdım. gülerek başını salladı. yüzü ve bakışları bana inandığını gösteriyordu.
içimde yarı kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı.
Sayfa 144 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
yiyecek veya meyve almak, yahut pansiyona uğrayıp çamaşır değiştirmek için onu bir iki saat yalnız bırakmaya mecbur olunca, zaman bana korkunç derecede uzun görünüyordu.
onu kolundan tutup, bir kanepeye oturturken veya sırtına ince bir hırka bırakırken, hayatımı bir başka insana vakfetmiş olmanın nihayetsiz saadetini duyuyordum.
pencerenin önünde karşı karşıya oturup, saatlerce dışarıyı seyreder, hiçbir şey konuşmaz, yalnız ara sıra birbirimize bakıp gülerdik; onu hastalığı ve beni saadetim çocuklaştırmıştı.
Sayfa 139 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum !
bu eksik sana değil, bana ait…
ben de inanmak noksanmış…
beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için, sana âşık olmadığımı zannediyormuşum…
bunu şimdi anlıyorum. demek ki insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar.
ama şimdi inanıyorum.
sen beni inandırdın.
seni seviyorum.
deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.
Sayfa 138 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
bir gün, akşamüzeri, masa lambasının ışığı altında, kendisine, jakop wessermann’ın “ hiç öpülmemiş ağız “ diye uzun bir hikâyesini okuyordum.
burada, hayatında hiçkimse tarafından sevilmemiş ve kendisine bile itiraf etmediği halde, bir aşk, bir insan sevgisi bekleyerek ihtiyarlamış bir muallimden bahsediliyordu.
Sayfa 134 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
benim yeryüzünde bulunuşum kadar gülünç, sebepsiz bir şey olamazdı.
bütün ruhum korkunç bir boşluk halindeydi.
Sayfa 132 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra, ben dünyada ancak kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim.
Sayfa 130 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
maria puder’i ne kadar sevdiğimi ve ona nasıl delice bağlı olduğumu, sabaha kadar yüksek taş duvarların etrafında dolaştığım ve hep onu düşündüğüm bu gecede tam manasıyla anladım.
birçoklarından dışarı sönük ve sarı bir ışık vuran pencerelere bakıyor, onun bunlardan hangisinde olduğunu tahmin etmeye çalışıyor; yanında bulunmak, ona hizmet etmek, ellerimle alnının terlerini silmek için mukavemet edilmez bir arzu duyuyordum.
Sayfa 130 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
gözlerim yaşararak ve sesim titreyerek ona aramızdaki yakınlığı, iki insanın birbirini bulması bu kadar güç olan bu dünyada bizim böyle manasız sebeplerle ayrılmamızın imkânsızlığını anlatıyordum.
Sayfa 128 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
burada donup kalmak ve ertesi gün sessiz sedasız bir yere gömülüvermek…
Sayfa 127 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okuyacak
masumiyet filmi “bekir!”
gece, tam onun atlantik’te numara yaptığı sıralarda, kendisini telefona çağırmak, rahatsız ettiğim için af diledikten sonra, kısaca veda ederek, mikrofon başında kafama bir kurşun sıkmak, ne güzel olurdu !
bu müthiş sesi duyunca, evvela ne olduğunu anlamayarak bir müddet duracak, sonra deli gibi “Raif!
Raif! “ diye bağırıp benden bir cevap almaya çalışacaktı.
yerde son nefesimi verirken ihtimal ki, bu sesleri de duyar ve gülümseyerek ölürdüm.
benim nereden telefon ettiğimi bilmediği için çaresizlik içinde çırpınacak, polise haber veremeyecek ve ertesi gün elleri titreyerek gazeteleri karıştırıp, esrarı çözülemeyen bu facia hakkındadaki tafsilâtı okurken kalbi nedamet ve yeis içinde çırpınacak, ömrünün sonuna kadar beni unutamayacağını, kendimi kanla hatırasına bağladığımı anlayacaktı.
Sayfa 127 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
bundan sonraki günlerimin ondan ayrı olarak geçeceğini bir türlü kabul edemiyor, bu ihtimali ciddiliktten uzak, gülünç, imkânsız buluyordum.
hiçbir zaman başımı eğip yalvarmaya gidemezdim.
Sayfa 127 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
lüzümsuzluğuma, faydasızlığıma bu andan itibaren inandım.
ara sıra hayata tekrar döner gibi olduğum, yaşadığımı zannettiğim oldu.
hatta bunları düşündükten birkaç gün sonra, yepyeni bir vaziyet, beni bir müddet için tesiri altına aldı ve oyaladı.
fakat ruhumun en derin bir köşesinde bu kanaat, yeryüzünün bana ihtiyacı olmadığı kanaati, her zaman için yerleşip kaldı.
Sayfa 126 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
hayat beni kaybetmekle hiçbir şey ziyan etmeyecektir.
hiç kimsenin benden bir şey beklediği ve benim hiç kimseden bir şey beklediğim yoktu.
Sayfa 128 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu