Kitaptan alıntıdır:
“Acı çekmeliydi insan! Var olmak için, var olduğunun bilincine varmak için! Havva’nın Adem’e uzattığı o elmanın kabuğundaki tattı beni durmadan içine çeken acımasız deprem! İnsanın cennetten kovulmasına neden olan acının tadıydı bu! İnsan dünyaya zevk, Sefa için değil acı çekmek için gönderilmişti! Çünkü insanın cennete layık olmadığına karar verilmişti, otuz üç yaşında yaratılan insan, büyük bir bedene sahip ancak ufacık bir çocuktu daha o zamanlar! Acılardı büyüten insanı, ne kadar acı çekmişse o kadar olgunlaşırdı insan be ne kadar olgunlaşırsa o kadar layık olurdu cennete!”
