Ben, Kayra Kara dedim.
O an aklıma gelmişti bu soyadı. Biraz fazla roman kahramanı ismi gibiydi ama olsun, yine de akılda kalacak kadar tuhaftı. Ve elimi sıkarken yine o huzurlu sesiyle, "Memnun oldum!" dedi.
"Ben de Hakan Günday..."
Sayfa 132 - Kayra ve Hakan
O zamanlar hâlâ bir umudum vardı. Bedeli karşılığında mutlu olabileceğimi düşünüyordum. Ancak büyüdüm artık. Dünyayı versem Tanrı'ya, damlasını vermez bana mutluluğun. İsmim Kayra. Kader demek. Tanrı'nın ya da mutlak bir enerjinin hayatları programlaması demek. Ne büyük bir güç!
Bir zamanlar benim de dostlarım vardı. Gerçek dostlar. Ağızlarından çıkacak sözleri merak ettiğim dostlar... Sonra anlayamayacakları kadar kötü oldum yanlarında. Daha doğrusu, kontrolüm altında giden ilişkilerimizin bazı anlarında Kayra'nın gerçek yüzünden birkaç parça gösterme hatasını yaptım.
Sayfa 110 - Kayra
Okur Takip Önerileri
Yataktan yavaşça kalkıp sehpanın üzerindeki mektup kağıtlarından birinin üzerine yazıyorum. Elimde bir kalem yok. Kirletmek istemiyorum beyaz kağıtları. Görünmez bir mürekkeple yazıyorum sonsuz beyazlığın üstüne. Var olan tek şeyi yazıyorum. Bu hayatta var olan tek şeyi: "..."
Sayfa 108 - Kinyas
İnsan tercih eder. Öğrenmek ve mantığını çözmek arasında bir tercih yapar. Öğrenen insan her şeyi ezberler. Şarkı sözlerini, kitap isimlerini, büyük düşünürlerin doğum ve ölüm tarihlerini ezberler. Mantığını çözmeye çalışansa hayatın işleyişini kavramaya uğraşır. İsimlerin, tarihlerin bir önemi kalmaz. Birkaç temel bilgi yeter sanatın, hayatın mantığını çözmek için. İkinci gruptakiler haturlamazlar. Sadece nedenleri bilirler.
Annem bilemezdi dünyanın sonunu doğurduğunu...
Sayfa 105 - Kinyas
Ve eminim, karşımda oturan dev cüce, hayatının nedeni olarak bildiği kitabı aşağılık bir paçavra olarak gördüğümü bilse, yine aynı kitaptaki insan hayatının değersizliği saçmalığından esinlenerek boğazımı çalışma masasının üzerindeki mektup açacağıyla kesebilirsiniz. Vahşi bir entelektüel kadar boktan bir şey yoktur!
Bir kitap. Sadece yazı, cümleler ve noktalama işaretlerinden oluşan kağıtlar bütünü. Matbaadaki makine yağlarının hâlâ sayfalarında koktuğu bir kitap! Nasıl bir insanı bu kadar etkileyebilir? Gülüyordum içimden. Alay ediyordum her zamanki gibi kendisine bir baş ucu kitabı yaratmış olan bu adamla... Gecenin sonuna yolculuk. Ne kadar saçma! Beş yüz sayfa okumaya gerek var mı, gecenin sonuna gitmek için? "Benim" dedim içimden. "Benim gece. Benim son. Benim yolculuk." İçinde doğmuşum gecenin. İçinde doğmuşum sonun. Yolculuk yaparak varmama gerek yok. Ben hep oradaydım. Geceyi ben bitirdim. Ancak başkaları kıçlarını kaldırıp gelebilir yanıma ve girerler gecenin sonuna. Benim krallığım orası. Gecenin başlangıcını bilmem ama sonu bana ait!..
Mekaniği hiç anlamıyordum. Bütün bu mekanizmaları uzun zaman önce terk etmiştim. Teknolojinin ilerlemesi hiçbir şey ifade etmiyordu bana. Uçan bir arabanın icat edildiğini öğrenince kendimi daha iyi hissetmeyecektim. Bilgisayarlarla olan ilişkim, sekiz yaşımdayken elimdeki hesap makinesini tersten tutarak "leblebi, gebe, bebe" kelimelerini yazmaktan ibaretti...
Eski bir faşistin dediği gibi: "Bir hamal ya da bir profesör. Çok şey fark eder!.. Kırk hamal ya da kırk profesör. Ne fark eder!"
Sayfa 83
On sekizime girdiğimde artık hiç düşünmüyordum politikayı ve çeşitli felsefelerini. İnsanların icadı, kolay ve acısız bir sömürü yoluydu politika. Tıpkı bütün diğer insani kurumlar gibi.
Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.
Uyku, hissederek yapabildiği son iş. Elinde kalan son huzur. Rüyaları ise yeryüzünde arayıp da bulmadığı evi. Ben ev aramadım hiçbir zaman. Hiçbir yeri, bir gün geri dönmek için terk etmedim.
Kayra, bir gün bana "Mutsuzluğuna hiçbir çare aramıyorsun" demişti." Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haberi olmayan bütün geri zekâlılar gibi. Ölmesine çeyrek kalmış, herkesi yaşadığına pişman etmeye çalışan, sağlıklı oldukları için
suçluluk duymalarını isteyen hastalıklı, yaşlı bir kadın gibisin"
Onu sevdiğimi söyleyemem çünkü duygularım yok ama hayattaki tek bağımlılığım olduğunu itiraf edebilirim...