Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Zeynep Beria

Zeynep Beria
@somberwildberry
Çocuk Gelişimci
Lisans 4/4
Phoenix A
Hidrosfer, 25 Ekim 2001
28 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır, Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor, Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini. Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim, Senden kopardım çiçeklerin en solmazını. Toprakların en bereketlisini sende sürdüm, Sende tattım yemişlerin cümlesini. Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar
Reklam
Belki dünya eskisi gibidir de ben değişmişimdir, yarım yamalak biliyorum bildiğim şeyleri, biraz yabancıyım her şeye yeni doğmuş bir bebek gibi acemisiyim faniliğin.
Tekne kendi kendine ben kendi kendime yalnızız hayatım, tayfalarım, hiç tanımadığım

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
korkmuyorum karaya çıkmaktan ama korkuyorum: yolumu kaybetmekten kaybettiğim gibi hükmümü, dümeni tuttuğum kolumun gücünü, aklımın pusulasıyla gidiyorum yolun sonuna gündüzleri körleme, geceleri hiçliğe doğru sonsuz bir sürüklenme.
Deniz çekildiğinde vaktidir uzun bir sahilde yapayalnız yürümenin, bulmak için kıyıya vurmuş unutulmuş, bilinmez bir şeyleri, incecik bir göğüs kemiği, sırça bir ağ şamandırası, düşmüş Honshu'dan denize açılan bir mavnadan sürüklenmiş okyanusta yüzyıl boyunca, kırılmadan.
Reklam
Kumların üstünde esen rüzgârın sesiyle söyledi şarkısını kadın, uzun bir yanıt gibi sorulmamış bir soruya
O kederli günlerden geri pek az şey kaldı bende: bir seher serinliği bir de civanperçemleri.
Gündoğumundan günbatımına dinmiyor rüzgâr gidiyor nereye giderse yıldızlar nefesim rüzgâr bedenim bu küçük tekne bu yırtık yelken ruhum gidiyorum nereye giderse yıldızlar
Alevler içindeki gökyüzüyle kapkara uçurumların arasında rüzgârın insafına kalmışız karanlıkta yıldızların yansılarının ve bizim olmayan her ne varsa onların arasında yola devam etmemizi sağlayan.
Aradığımı yolculukta buldum ben, aldım istediğim armağanları. Şimdi keşifler sırlara dönüşüyor, hediyeler yenilgiye. İlerlemek ve varmaktan gayri yıldız ışığında yolculuk etmek kaldı bana geriye. Bilebilseydim bu küçücük şeyin her şey olduğunu, her şeyi korkusuzca geride bırakır, bağışlar, rahatlar, neşelenirdim.
Reklam
Sana bakıyorum aramızda durduğuna karar verdiğin uçurumun karşı kıyısından, ödüm patlıyor nasıl acımasız, nasıl hızla, yatağını aşındırarak geçtiğini görünce yılların. Aramıza miller girmiş. Dibi görünmüyor gediğin. Konuşmak, gülmek gölgesinde sedirlerin
Mevsimlerin bilgesiyim artık. Değişmeden biliyorum değişeceğini ışığın, izliyorum gün dönümünü, gün tün eşitliğini, huzur buluyorum bu büyük düzende. Kocadım. Yine de neşeleniyorum ansızın nehirden yükseldiğinde sessizce sis, sabah ışıltısı karıştığında hiç yaratılmamış şeylerin arasına.
209 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.