Ve umutlar sonsuzdur. Çünkü en büyük yaslar En büyük ölümlerden sonra tutulur.
Reklam
"Olur ya, hem biraz dargındır hem biraz evli İnsan sevdi miydi buna bir çare düşünmeli."
Ne kadar büyük olursa olsun umudum Zorunluktur umutsuzluk da bir parça
Dokuz kollu bir ahtapotum ben sığ sularımda Kollarından birini hiç mi hiç kullanmayan Bir çiçek kurumasıdır gözgöze gelmem kendimle Oysa ufuk olurum her aşka kollarımı uzatsam.
Ey yitik deniz senin az çok oğlunum Kazdımsa ben nereni orda mavi bir ceset buldum
Reklam
Denizle kurulur insan, denizlerden öğrenir yaşını.
Sanki böyle kalmışsak ne çıkar karanlıkta Yaşarız yaşanırsa azıcık ayrıntılarda
Biliyorsunuz ya bir ağrısı vardır gitmenin Nereye, ama nereye olursa gitmenin Hüzünle karışık bir ağrısı.
Kimi ellerini sürüyor, kimi gözlerini kapıyor yaşadıklarıma Oysa ben düz insan, bazı insan, karanlık insan
Reklam
İş edinmişim öyle kimsesizliği Kendimi saymazsam - hem niye sayacakmışım kendimi Çünkü herkese bağlı, çünkü bir yığın ölüden gelen kendimi Konuşmak? konuşuyorum; alışmak? evet alışıyorum da Süresiz, dıştan ve yaşamsız resimler gibi.
Çocuk susuyor Adam yatıyor Kadınsa bulaşığa gene.
İnsan günün her parçasında yaşamıyor Bu çok doğru Evet bu çok doğru.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.