Büyük bir hevesle bu kitaba başlamıştım çünkü konusu baya ilgimi çekti. Herkesinde övdüğü bir kitap olduğu için beklentim de yüksekti. Uzun uzun betimlemeler var ve çok fazla aynı şeyler tekrarlanmış. Öncelikle bu rahatsız etti beni ama bundan daha fazla rahatsız eden konu ana erkek karakter olan Efken'in aşırı şiddet yanlısı, karşındaki insan her kim olursa olsun nasıl konuşacağını bilmemesi, saygısız, kaba, "öldürürüm, benim dediğim olacak, bana hesap soramazsın, istediğimi yaparım sana" vs. gibi sözlerinden dolayı okumaya katlanamadım ve aynı zamanda kızı resmen taciz ediyor ama hiç beni taciz ediyorsun gibi bir söz de okumadım. Diyaloglar hep tartışma ve aynı seviyedeydi. Bir kişinin yorumunda ilerledikçe daha iyi oluyor diye görmüştüm ama 225. sayfadayım, kitabı yarıladım. Hala düzelen birileri yok. Fantastik olaylar da çok yok, arada bir oluyor. Konusu gerçekten çok güzel ama içi o kadar iyi doldurulamamış. Keşke Efken gibi bir karakter olmasaydı, betimlemeler bile çekilir olurdu o zaman. Ama yine de ortada bir emek var. Bu tür bir kitabı okumak isteyen olursa okuyabilir, ben sevmedim diye başkası da sevmeyecek değil. Okumayı bıraktığım bir kitap oldu.