Adam için aşk acayip birşeydi,içtikçe susatan,yedikçe acıktıran, tüketikçe yaratmasına neden olan ,yeryüzündeki en paradoksal süreçti. Kesinlikle bir keyif hali değildi. Acı ile zevkin garip bir karışımı ...
"Bügüne değin çok doğrudur diye kabul ettiğim ne varsa hepsini ya duyularımla ya da duyularım aracılığıyla edindim,ama bunların zaman zaman beni aldatıklarını da anladım.
Sağduyuma göre de bizi bir kez aldatana da bir daha asla güvenmemeliyiz."
Bilge:
Şunu asla unutma!
Hayyatta en iyi vakit içinde bulunduğun vakittir.çünkü o zaman elimizden birşe gelebilir.Dün elimizden uçup gitti.yarın denen vakit gelir mi?bilmeyiz!
Hiçkimse bir başkasıyla bir daha görüşüp görüşemeyeceğin bilemez.Ve en önemli iş
Iyilik yapmaktır.çünkü insan dünyaya iyilik yapmak için gönderilmiştir.
Bir insanı hem delice sevmek
Hemde ondan nefret edercesine kızabilmek.
Bu iki duyguya aynı anda esir olmak mümkünmüş.
Hem çok özlemek hem de hiç görmemeye yemin etmek gibi