#tatarçölü #yorum
Çok severek okudum. Giovanni bunu neden kendine yaptııın diye kızarak bitirdim kitabı. Bir insanın kedine yapabileceği belki de en kötü şey olan bir şeyleri beklemek ama beklenen şeyin uzunca bir süre gelmeyeceğini bilerek beklemek (bazen de neyi beklediğini bilmemek) bunu belki hepimiz bazen yapıyoruz ama Drogo kaleye ulaştığı günden beri yapmaya başladı bekledi bekledi bekledi. Bir diğer sorunumuz da alışmak. Evet alışmak bulunduğumuz duruma çok çabuk alışıp benimsiyoruz bazılarımız ve bu da sonun başlangıcı oluyor belki de..
Kitap baya hızlı akıyor asla zorlamıyor belki bu yüzden bu kadar seviliyor ama tek nedeni bu değil bence bu bekleme olayını belkide hepimiz kendimizde bulduk ondan sevdik yakın gördük.
Kitaptan çıkardığım ders, Hayatımızı başkalarının elinde olan şeyleri bekleyerek onlara göre yaşayarak tüketmememiz gerektiği, kendi yolumuzu çizebilecek güçteyiz hepimiz. Hayatımızı yaşayabilmeliyiz ileride dönüp baktığımızda çabaladım yaptım beklemedim diyebilmeliyiz.
Okuyun seversiniz