Unutmadım aramızdaki beceriksiz dili.
Dünya yordu bizi.
Benim de söyleyemediklerim var.
Hiç söyleyemeyeceğim onları belki de.
uzun bir yolu geliyoruz seninle,
yolu geldikçe anlıyorum ki, biz,
bu dünya üstünde yürüyemiyoruz bile.
Dilediklerim, direttiklerimdi yaşayışlarımda.
Dilerdim ben de mutlu olmak ama, piyano gibi soğuk kaldım odalarda.
Şarkı söylemekti, söyleyemediklerim.
Söylediklerim şarkılardı eğer söyleseydim.
Piyano tuşları gibiydi hayatım.
İçinde kaldım, sıkıştım ne de çok yaralandım.
Çünkü şarkıya hasrettim.
Onlar çaldı şarkıları, ben dinledim.
Onlar çalarken şarkıları ben içinde sessizce tükendim..