Sanrılarıma Sözler #3
Bugün insanlara baktım, kitap kapaklarına bakar gibi. Her biri apayrı hazırlanmıştı. Bazıları ciltliydi bazıları altın yaldızlı süslemelerle kaplanmıştı. Kimisinin yayınevi prestijli, kimisinin yayınevi politik kaygılarla bezenmişti.
Bugün kitaplara baktım, insanlara ne kadar benzediklerini fark ettim. Bazıları çok satardı, rağbet görürdü. Bazıları hiç satmazdı tek baskıyla sahaf köşelerinde kurtlanırdı.
Bazıları, çocukların çocukluk aşkı olurdu, bazıları anlaşılması zor insanlar tarafından anlaşılırdı. Ama en çok, kapağı güzel olan kitaplar satardı. Çok şey anlatırdı bazı kitaplar, üstlerinde adi bir naylon kaplama olurdu. İnsan dokuntuktan sonra elini yıkamak isterdi. İçlerinde kurumuş, çürümeye yüz tutmuş bir çiçek dalı. Yaprakları toz olup dökülmüş sayfa aralarından. Baskı yılının yanında ise yaşı olurdu bu kitapların. Ne kadar ömürleri kalmış, yapraklarının sarılığından anlaşılırdı.
Bugün insanlara baktım, ne güzeldi ciltleri ve ne güzeldi altın yaldızlı kaplamaları. Ama öylesine boştu ki içleri. Baskılarının yeniliğine kaptırmışlardı kendilerini, ömürlerinin sonuna kadar çok satan kalacaklarını sanıyorlardı.
Bugün kendime baktım. Zevksiz kapağı ve saygıdeğer bulunmayan yayınevimle, hayata karşı bir başkaldırı. İçimde bir çiçek unutmuşlar, kurumaya yüz tutmuş. Beni de tutan, okuyan eller vardı.
Ama en çok kapağı güzel olan kitaplar satardı.
Sanrılarıma Sözler #2
Bitmedi bir türlü bu toplumun sorunları değil mi? Bir zamanlar ufacık bir çocukken bile aynı şeyleri konuşurdu büyüklerim. Ben büyüdüm, bizler de aynı şeyleri konuştuk. Şimdilerde çocuklarım büyüdüler ve onlar da aynı şeyleri konuşur oldular.
Ah, ah! Ne yapsak da bizden sonra gelenleri delirtsek diye düşünüp duruyorlar bizden öncekiler. Büyüklerimiz, büyüklük gösteremiyor şu günlerde. Binbir yargı içerisinde geçiyor günlerimiz, artık yürürken hangi ayağımı önce atacağımı bile bilmiyorum.
Çağlar öncesinde yaşasaydım ne olurdu diye düşündüm bugün, sonrasında bir kahve demleyip verandada oturmaya gittim. Orada bir küfür savurdum her şeye ve herkese. Muhtemelen çağlar öncesinde yaşasam, orada zulüm gören bir köle veyahut vergilerle ezilen bir çiftçi olurdum.
Yetmişimde bunları düşünürken, geçmişime laf edecek haddi kendimde bulmamda ne kadar trajik. Neden kahveyi bu kadar koyu içiyorsun diye sorardı rahmetli.
Ömrüm katrana bulanmış, kahveyi koyu içiyorum çok mu?
Sanrılarıma Sözler #1
Sana bitmeyecek bir çırpınıştan söz edeyim mi Maria? Kafanın içindeki sesler bir gün seni öylesine sağır edecek ki kendi çocuklarını bile sevemeyeceksin. Tanrıdan merhamet dileyeceksin yakarışlar içinde ve o seni duymayacak. Tehlikeli sözcükler kullanmaya korkacaksın, sınanmaktan ölesiye çekineceksin ancak bu lanet eninde ve sonunda seni alacak.
Herkes ait olduğu yere dönecek Maria, zenginler malikanelerine, yoksullar yokluk içindeki evlerine dönecek. Ama sen ve ben, sonsuz gecenin içinde sürüklenip duracağız. Ölüm bizi ayırıncıya kadar.
herkese merhaba bu benim diğer hesabım ana hesabım biomda var bu hesabımda şarkı sözler paylaşmayı düşünüyorum
Cemal Süreya
"O gidenler, 'sen iyi bir insansın' diyordu.
Ve hiçbiri de aslında, iyi insan sevmiyordu."
❝Yarının ne getireceğini bilmiyorum.❞
— 
Fernando Pessoa
Pessoa'nın ölümünden kısa süre önce yazdığı son sözler (1935)