"Ama şimdi sen mutsuzsun," dedi.
"Ve? "diye üzerine gittim.
" Bu pek adil görünmüyor, "diye omuz silkti ama bakışları hala çok derindi.
Espri yapmadan güldüm." Sana kimse söylemedi mi? Hayat adil değil. "
Zaman geçiyor. İmkansız göründüğü zaman bile. Hatta saatin her tik tak edişi insanın canını acıtsa da. Yavaş yavaş geçiyordu saniyeler. Yalpalayarak ve sessizliklerin içinde sürünerek. Ama bir şekilde geçiyordu. Benim için bile.