Yüzleşmekten korktuklarımdan kaçarken kendime özene bezene bir yalnızlık kafesi yaptım, bir süredir o kafesin içinde tek başıma yaşıyorum. Ortada bir suçlu varsa, o da benim
Kötümserlikle umut, çaresizlikle rahatlık, kaygıyla huzur, dertle derman, kaosla sükûnet arasında hayati bir yerde olduklarını düşündürüp harekete geçmeleri gerektiğini hatırlatmalısınız.