Andy.
@strraynights
1F1
yarısı boş bir bardak absent.
181 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
“bütün yaşama cesaretimi ölülerden alıyorum. anlatılarında yaşadığım ölülerden. bu kahrolası dünyayı, yaşanır bir dünyaya dönüştürmeyi başarmış ölülerden. dünyanın ihtiyacı olan, her olguyu vermiş, söylemiş, yazmış ölülerden.”
“bilginlerimizin halka çok bilgi verebilmesine imkân yoktur. hatta kesin olarak söyleyebilirim ki, aksine onlar birçok konuyu halktan öğrenmelidir.”
“bu A. bir insanın ne dereceye kadar düşüp alçalabileceğinin, zahmet çekmeden ve pişmanlık duymadan bütün ahlak duygularını öldürebileceğinin en iğrenç örneğiydi.”
Okur Takip Önerileri
“ya, bir adamı uzun yıllar birlikte bulunduktan sonra bile anlamak çok güçtür!”
“belki yanılıyorum, ama herhangi bir kimse hakkında, yalnızca gülüşüne bakarak hüküm vermek kabildir bence; onun için hiç tanışmadığımız birinin gülüşü daha ilk karşılaşmanızda hoşunuza giderse, karşınızdakinin iyi bir adam olduğundan tereddüt etmeyiniz.”
“bir insanı ezip mahvetmek, ona en korkunç bir katilin bile duyunca titreyeceği kadar ağır bir ceza vermek isteyenlerin, insana yaptığı işin tamamen anlamsız, faydasız olduğu duygusunu vermesi yeterlidir.”
Sayfa 26
“yeter,” diye söylenmeniz sadece daha çok söylenmelerine neden oluyor. “peki,” derseniz daha ısrarcı oluyorlar. “anlamadım,” derseniz saymaya devam ediyorlar ve buna hayata uyum sağlama stratejisi diyorlar.”
toplumözüözeti2
“şefkat, tanrı'nın bilmediği bir duygu olmanın yanı sıra tanrı'ya en yakın insanî duygudur.”
“kamelya, birden alevleniyormuş gibi ışık saçan, birden hevesi kaçmış gibi solan, sonrasında da bir şekilde harika olmayı başaran bir çiçekti. onun kadar insanı taklit eden başka bir çiçek yoktu. ne zaman dağ girintilerindeki kamelya çiçeklerini görsem büyücü kadın aklıma geliyordu. siyah gözleriyle insanları oltaya getiriyor, onlar fark edemeden tatlı kokan zehrini damarlarına doğru üflüyordu. fark ettiklerinde artık çok geç oluyordu.”
“suda yüzen cansız bedenimin —suda çırpındığım ânı değil— huzurla öteki dünyaya yüzden cansız bedenimi çiz lütfen.”
“ne?”
“şaşırdın. şaşırdın, değil mi?”
nami is just like me
“öyleyse o kızla erkek kimin nesi acaba?”
“kim olduklarını ben de bilmiyorum. o yüzden ilginç ya zaten. şimdiye kadar nasıl bir ilişkileri olduğu önemli değil. ilginç olan birlikte bir ânı paylaşıyor olmaları. tıpkı seninle benim gibi.”
romantik şey seni
“güzel bir şeyi haddinden fazla güzelleştirmeye çalıştığınız zaman güzelliği azalıyordu. insanlar için kullanılan ‘tatmin, yoksunluğu getirir.’ deyimi de tam olarak bu durum içindi.”
fr nü tablolardan bahsediyor
“ruhum bir denizanası gibi suyun içinde süzülüyordu. böyle hissettiğimde dünya yaşamak için kolay bir yer hâline geliyordu. sezgilerini kapattığın odanın kilidini açıyor, kalbinin bariyerlerini kaldırıyordun. öyle ya da böyle suyun içinde suyla bütünleşiyordun. onunla süzülüp giderken varoluş acısı çekmiyordun. (...) böyle düşününce, boğularak ölen insanların bile vücutlarındaki zarafeti görüyordum.”
“çiçeği çiçek olarak görmek, suyu su olarak çizmek, insanı insan olarak göstermek resmin görevinin gerçekten de bu olduğunu düşündürüyordu. eğer bunun üstüne çıkar, gördüğün nesneyi hissettiğin şekilde çizer ve ondan aldığın tadı eklersen tuvalin üstünden canlılık taşıyordu. bu yegâne ilhamın doğadaki nesneleri resmederken kullanmak bu sanatı yüksek seviyede icra edenlerin temel görüşü olduğundan, onların nesnelere ne şekilde baktıkları fırçanın ucundan taşmazsa, resim yapmış sayılmıyorlardı.”
“normal denilen şeyin yüzünde endişeye rastlanmazdı. ondan daha zayıf olan kalbim şimdi coşkulu bir gücün yıpratıcı etkisine müsaade eden melankoliden kurtuluyor, bunun yanı sıra normal bir kalbin barındırdığı iyiliği de kötülüğü de istemiyordu. böylece sıradanlığın sınırlarından kurtuluyordu. buradaki zayıflık safece etrafında gelişen olayları hemen kavrayamamaktı aslında. hassas, kırılgan anlamında kullanılmamıştı. sanırım huzurla dolu olmak, huzura doymak gibi şairane ifadeler bu ruh halini en iyi şekilde açıklıyordu.”