Ruhumu sarsan kitapları seviyorum, dilden akıp gidenleri değil. Sanatın sanat için değil toplum için olduğunu savunan bu yazarı tıpkı kendim gibi radikal yani "ilden ayrıksı" bulduğum doğrudur. Sevmem koyunlugu da koyun yazarları da. Koyu yazarsa o başka.
Tasavvufun şeriatle bağlantısını koparmamış kişiye "efendi hazretleri" denirdi zaten, kendi sözünü şeriatın önüne geçiren değil!
Kitaptan o kadar çok alıntı yaptım ki, utanmasam kitabın tamamını yazardım buraya. Yazmıyorum ama sen oku.
Özellikle "Türklerin Hıristiyan oluşu" başlığı altındaki yazıları defaatle oku, okut. Zira orada çok şey anlatılıyor. Ben okurken hep şunu dedim. "SubhanAllah. Yani bunların hepsi kafirlerin planları mıymış? Aman Allahım."
Uyanık gecinen ben, kandırıldığımı, ayakta uyuduğumu, koyun olmamak için uğraşırken kop koyu bir koyun olduğumu üzülerek gördüm. Sen olma. Oku! İlk emir bu. Oku!
