Sabitlenmiş gönderi
Solan bir gül deyip geçecekler; nasıl yıprandığın onları alakadar etmeyecek, nasıl kuruduğuna bakmayacaklar, hangi zor koşulların sebebiyet verdiği üzerinde düşünmeyecekler bile; en acısı bir gün yeniden filizlendiğinde buna mucize diyecekler.
331 syf.
4/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Güllerin ağladığı bir saat vardır hani
Büyür o saatte yalnızlığı bahçelerin
Düşer korkusu kalbe yaklaşan gecelerin
Bir dev uzatır gökten o çirkin ellerini
Gullerin ağladığı bir saat vardır hani
Her şey o saatlerde merhametsiz ve soğuk
Gitgide uzaklaşır batan güneşle sesin
Bir bakarım ki benden en uzak çizgidesin
Baslar geceye doğru upuzun bir yolculuk
Ne zaman ayrılık saati gelse
Bir fırtına çıkmaşcasına, büyük
İçimdeki güllerin boynu bükük
Bir zaman kalakalırım öylece
Neden sonra gittiğini anlarım
İçimde güller ağlar, ben ağlarım...
Şimdi bütün hayallerim yoksul kaldı,
Gittin, bana bu rezil İstanbul kaldı...
Anahtar açmaz olur bir gün kilidi
Ne kalmışsa içinde paslanır gider
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Bir duygu mu var böyle derin, böyle geniş
Sevmek bir ölüş, belki tekrar diriliş
Bitmez kederim, bil ki tükenmez derdim
Aç kalbimi öğren, seni sevmek ne imiş!
“Çok hoşsun, dedi Sitare, biliyor musun bazen beşe kadar sayamaz gibi duruyorsun ama başladın mı arkasını getiriyorsun, sende anlamadığım şey bu.
Sense sonsuza kadar sayacakmış gibi görünüyorsun ama beşe gelince tıkanıyorsun, ben de bunu anlayamıyorum.” :)
Hayat, kadın ve erkek kahraman bir sürü felaket yaşadıktan sonra mutlu bir sonuçla kapanan bir tiyatro oyunu değildir.
