Kitap konusu itibariyle güzeldi. Fakat Orhan Pamuk'un yazım şekli bana pek hitap etmedi. Karakterlerin ruh hallerini anlatan ve çözümleyen yazarlar - Stefan Zweig, Sabahattin Ali, Dostoyevski vs - bana daha çok hitap ediyor. Orhan Pamuk'un yazımı bana çok sade ve düz geldi. Bazı sayfalarda da sıktı açıkcası, okumakta zorlandım. Ama tüm bunlara rağmen etkileyici bi roman olduğunu inkar edemem. Sonu etkileyiciydi özellikle. Mahmut Ustayla Cem' in bir kere daha görüşmesini isterdim çünkü aralarindaki ilişki çok özeldi. Kısacası yukarıda saydığım yazarlardan okusaydım muhtemelen 10 vereceğim bir kitaptı.
