Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son kuvvetin bir feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar bizde o gücün de mahvolduğu vakitlerdir ki, onun yerine kaim olan acılı bir sükunet, en şiddetli acıların hasıl ettiği gözyaşlarından bile daha yakıcıdır.