Gönlüm, sevgilinin gönlü ile beraber, dilsiz, dudaksız olarak feryad edip duruyor. "Susarak konuşma", işte böyle olur.
"Gel de birbirimizle candan konuşalım, kulaklardan, gözlerden gizli olarak söyleşelim.
Bağlar, bahçeler su ile değil, aşk ateşi ile yeşermede, gelişmede.
Birinci Cild Bölüm-17
yarın gidiyorum, şakımayın yıldızlar, sormayın
konuşalım demiyorum,
susarak da çoğalıyoruz ya
gizimi veriyorum bu eve, ağaca, akıp giden suya
günler zor olacak, görüşelim diyemiyorum
...
Sayfa 19Kitabı okudu
Uzaktan konuşalım konuşacaksak. Uzun konuşalım, aradaki boşluklarla ve daima susarak
"Gariptir insanoğlu; Yürümez, Sevmez, Mektup yazmaz, Ağlamaz, ve Duâ etmez.. Sonra da "mutlu olamıyorum" der.."
Meğer baba olmak;
eşinin ve çocuklarının
duygu değişim rüzgârlarıyla üşümeleri;
bu sebeple de soğuk ve sıkıntılı sözler
sarf etmeleri karşısında kenetlenmiş elleri
asla bırakmadan: kimi susarak, kimi hafif tebessümlü cevaplar vererek onları sakinliğin güvenli limanına yavaşça çekebilmekmiş. Ve onlar rahatlayınca: "Buyurun, şimdi konuşalım canlarım..." deyip, ailece öfke fırtınasına tutulmaktan koruyabilmekmiş ve ilişkinin kontrolünü elinde tutabilmekmiş.
Dünya
Cemal Süreya, "Bu dünyayı başka bir hayatın bekleme salonu ya da vakit geçirme yeri olarak görüyordu."
Sayfa 53 - kapı
İnsan, zarif bir yolcu gibi geçecektir yeryüzünden
Taşralı çocukların kaderi
Kitaplarla tanışmamız, bir kitap bulup okumamız,kaderin cilvesi, Allah'ın lütfuydu.
Sayfa 44Kitabı okudu
Kardeşimiz Çay
İki kişi şöyle karşı karşıya otursa, üçüncüsü çay! Aramızda, bütün mahremlerin tanığı. Tabii bir parçası, bir uzvu gibi insanın, avuçlarında sıcaklık, dudaklarında can suyu ve her yudumda biraz daha arzuyla, çay!
Sayfa 53Kitabı okudu
İnsan bir hatıra oluyor nihayetinde. İki gönül bir ise iki baş bir yastıkta gerek.
Hiçbirimiz, bir dostun hatrını yıkacak kadar lebaleb dolu, sıkı, sıkışık değiliz. Başımızı kaşıyacak vaktimiz var. Bir selam vermeye, gece yarısı telefonda bir dize okumaya, birbirimizin elini sımsıkı tutmaya, gözlerinin içine bakmaya vaktimiz var. Başka bir şehre gitmeye, belki portakal çiçeklerinin mevsimine, yerel renklere ve başka şehirlerin akşamlarında başka rüzgarlara vaktimiz var.
Ve "gecikmiş" olmanın bütün acısı gelip üzerimize çöreklenecekti. Mazeret değildi elbette fakat hüzünlüydü.
Kitaplar sadece okumak için değil,birlikte yaşamak içindir.
Sayfa 104Kitabı okudu
Baba Evi
Bir gün babanız göçmüş olacak. Onun eski köşesinde oturuyor bulacaksınız kendinizi. Yerini yadırgayan bir diş gibi. Eskilerden bir
cümle kurmayı deneyip vazgeçeceksiniz. Bir çekmeceye dokunup da açamamanın soğukluğu. Ne garip, artık duvardaki askılar, kapı ve pencere, tavan tahtalarındaki o budak izleri konuşmuyor sizinle konuşmayacak. Odalar yıl yıl unutacak yüzünüzün ifadesini.
Sayfa 28Kitabı okudu