Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
"HABİL'İN BAŞINA GELMEYENLER"
"Eğer iyiliği de kötülüğü de bir kalıba koyarsan onun özünü bozarsın. İyilik iyi demektir, kötülük kötü demektir. Bu kadar basit. Allah insana vicdan vermiştir. İyiyle kötüyü ancak vicdanınla seçersin.
Habil ve Kabil'in hikayesini biliriz. İki kardeşin hikayesini. Kıskançlık, ego, intikam,
Ey Âdemoğlu! O elma zehirli, hâlâ anlamadın mı?
Bunca kaos ortamı, yangınlar, hastalıklar, iflaslar, ölümler, depremler, seller, afetler ve açlık seni neye hazırlamak için?
Bizlerden neyi saklıyorlar? Aklının kontrolünü kaybeden herkes “neye inanacağımızı şaşırdık” diyerek denize düştü ve yılana sarıldı. Oysa zehir şifaydı, plan ise yılan.
Yalan da yılandı ve o da şeytana aitti.
Bir şeyi anlamayıp inkâr ettiğinizde o şeyin esaretinden de kurtulamazsınız. O yüzden başımıza gelen her şeyin olanlara bir bahane olabileceğini önce bir anla ve başla.
Oku!
Susma, durma, hakkını ara, inan, niyet et, dua et, çalış, irade göster, harekete geç, anla ve uyan!
Artık ismimi değiştirmek için çok geç. Geri dönmek için de öyle.
Nerede ne ne yapıyorum, neciyim…
Hiçbir şey için geriye dönüş yok. Senin için de öyle! Bizi yok etmek için her şeyi yapacaklar. Madem bu dünya ve bu vatan bizim, o zaman onlara nasıl savaşılacağını gösterelim!
Gül, dalga geç, alaya al, inanma ama silkelen!
Sen uyursan savunmasız insanlar mahsun olur, aileler yıkılır, tabiat bozulur, ölümler artar, hastalıklar boyut değiştirir. Yangınlar çoğalır, iklimler bozulur, deprem ve tsunamiler her şeyi alır götürür. İnsanlık susuz kalır, aç kalır, köle olur ve şeytanın elinde yok olur gider!
Sen uyursan, her şey mahfuz kalır!
Ding Dong OKUMAYAN KALMASIN
“Okumak fiilinin emir kipine tahammülü yoktur. Başka fiillerle de paylaşır bu nefretini. “Sevmek” fiili... “Hayal etmek” fiili...”
İşte aynen bu cümleler ile başlıyor kitabına, Pennac. Bazı fiiller zorlama ile olmaz; içten gelmeli, arzu edilmelidir. Okuma sürecine yönelik yapılan bütün yanlışları tek tek sıralıyor
Herkese merhaba,
Kitabı okuyup bitirdiğimiz de görüyoruz ki yıllar önce yaşanan din, dil, ırk, mezhep, siyasi ayrımcılıktan bugüne hiç bir şey değişmemiş. Değişemeyeceğinin de artık idrakındayız. Ne acı değil mi? Filler tepişirken, olan çimenlere oluyor maalesef.
Sadece insan olabilmek, cinsiyet ayrımcılığı gütmeden karşında ki kişiye insan olarak bakabilmektir önemli olan.
Annesi lohusayken ölüp teyzesinin sahiplenip büyüttüğü babaanne Cemre, gelini Leyla ve ilkokul üçe giden kızı minik Nazlı... Maraş’tan İstanbul’a göç etmiş üç dişi beraber yaşamaktalar o da zor zar şartlar altında.
Nazlı’nın masal anlatanı babaannesiydi, yıl 1930 Maraş der başlar ama bir zaman sonra Nazlı’da anlar masalın gerçeklere döndüğünü. Daha sonra yetişkin olan Nazlı masala devam ederken darbeler, Maraş, Sivas, Ankara garı katliamı, Gezi parkı olayları ve 15 Temmuz olaylarına değinilmiş.
Kitapta kadını değersiz gören, erkek çocuğa tapmaların yanı sıra aşkı, arkadaşlığı, dostluğu, birbirine kenetlenmeyi en önemlisi de sevgiyi ve sevmeyi de bulacaksınız.
Yazarın daha önce sürgün ve yarımkalanbirkitap okumuştum bu eserinde de yine o etkileyici ve güçlü kalemini okumaktan mutlu oldum.
Yazarın önce ki iki kitabı da dahil olmak üzere kesinlikle okumanızı öneriyorum.
Kitap ve sevgiyle kalın...
.
Unutma sakın unutma
Bağışlama sakın
Sakın düşmanını sevme, sakın susma
Bekle, büyük kavgayı bekle
Anlıyormusun yüreğim.
.
Niyet ilk adımdır, sonra akar gider yollar ayaklarının altında. Bir bakmışsın niyetin akibetinde olmuş. İnsan yeter ki yapmak istediğine niyetlensin.
Yani gerçekten HAYATIMDA OKUDUĞUM EN EN ENN GÜZEL KİTAPLARDAN BİRİYDİ!! Allah'ım.. Arkadaşlar diyecek sözüm, kuracak cümlem var mı? Yok. Böyle sadece elimde hislerim, ruhumda ise bir coşku var. O kadar aşkı hissettim kii! O kadar ayrılığı, acıyı, sevdiğini bırakmayı hissettim kii! O kadar sevdiğin biri için, onun iyiliği için kendi
Kitapla ilgili peşinen söylemem gereken şey: "okudum ve çok sevdim." Gelelim kitaba. Başkahramanımız "Aziz" ve onun büyük çaresizliği..
"Ama doğrusu şu ki yahu bir de ben varım, bir de bana bakın, asıl ben varım. Bir de ben varım."
Kitabın başından itibaren Aziz'in hissettiği şey tam da bu sanırım. Birilerine
Kızıl saçlı çilli cadı, Anne.Hiç susma istedim...
Kızıl saçlı çilli cadı, Anne.Hiç susma istedim...
Aslında hangi cümlelerle anlatabileceğimi tam kestiremeyerek bir yerden başlamam gerektiğini biliyorum
Gözlerim yorulmasa ve yapacak başka işlerim de olmasa herhalde hiç elimden bırakmazdım. Bir arayış içerisine girdim,o hayatın içerisinde Anne'nin arkadaşı öğretmeni yada onu duyabilecek kadar yakınında bir ağaç bir böcek hiç farketmez.Anne'nin parmaklarının değdiği bir hayat.
Anne ciddi anlamda sevgi dolu,konuşmayı seven,tuhaf demeyeceğim sadece çevresindeki insanlardan çok farklı bir kız çocuğu. Kitabı okurken istemsizce yer yer kahkaha attığımı, yer yer gözümden yaşlar aktığını söyleyebilirim.
Okunması gerektiğini düşünüyorum.
Bizlere,artık hiç hayal kuramadığımızı ve bunun ne kadar üzelesi olduğunu, çocuklarımızı bundan mahrum bırakmamız gerektiğini, hayata bakış açımızın ne kadar önemli olduğunu hatırlatacak Anne sizlere.
Ben diyeyim Üst Kattaki Aile siz deyin Eve Düşen Yıldırım! Bir ailenin temelden sarsılıp yok oluşunu kanım donarak okudum eyy okurlar!
Yetişkinlerin yaptığı ya da çektiği onca şey için cahillik der susabilirim ancak çocuklara yapılanlar için aynı sakinlikte kalamıyorum maalesef.
Ufff çok gergin, çok korkmuş ve aynı şekilde sinirliyim.
Hikaye,
SUSMANIN HÂLLERİNE DAİR BİR KİTAP: SUSMAK DERDİ
“Kelimeler başta olmak üzere zaman içerisinde insanlar, aşklar, meslekler, evler, yollar her şey değişiyor ama değişen pek bir şey yok aslında. Bu coğrafyanın hikâyesi de kendini tekrar ede ede büyüyor. Susmak Derdi, buna bir itiraz…” Bu cümleler Abdullah Ataşçı’nın Everest Yayınları etiketiyle okuyucuyla buluşan “Susmak Derdi”nin arka kapağında
Önce tarihe bir not düşeyim kendim için:
Normalde çok daha kısa sürede bitirebileceğim bu kitap hem kişisel nedenlerle hem de başka okumalarla biraz uzadı. Halbuki yer yer çok heyecanla okudum. Zorba’yı okuduktan sonra, kadınlara yönelik değersizlik unsurları ile karşılşacağımı tahmin etmiştim. Bu sefer o kadar rahatsız etmedi. Hatta Ağa karakterine bile takılabilirdim. Ancak sanırım ben de bir okur olarak olgunlaşıyorum.
Veya yazarın başta Hristiyanlığı, papazları, kiliseleri, insanların din adı altında kendinelerine neleri hak görmesi, hatta kendi ırkını hikaye üzerinden eleştirmesi üzerine vicdanen susma hakkımı da kullanmış olabilirim. Ne yazıkki din adına yapılanlar hiçbir coğrafyada değişmiyor. Hele ötekileştirme kalıpları şablon gibi oturmuş durumda. Bakınız bugün beğenmediğine “sen şusun, busun” diye damgalayanlarla, bu kitapta karşı tarafı Bolşevik olmakla suçlayanlar aynı zihniyette bence. Kendi yaptıklarının isim koymak için aynalar yetersiz kalır.
Sonuç olarak sözde İsanın çarmıha gerileceğini kırmızı pazartesi gibi başından beri biliyor olmamıza rağmen, o ana gelinceye kadar türlü olaylarla kitaba heyecan katan acaba olmayacak mı diye okuyucu sorgulatıyor. Bu uğurda bazı karakterleri acımasızca öldürerek hikayeden atan yazar “Game of Thrones” seneraristlerine esin kaynağı olmuş mudur acaba? Ne dersiniz?
" İsyanımdır çoğu zaman.
Çığlıklarım.
Haykırışlarım.
Feryatlarım
Ve
Susuşlarım...
Ve susuşlarımdan beslenen kahramanlarım.
Kız Aziz diye büyüdü yaşadığı yerde.Tacize uğrayınca susturuldu.Hem de öz annesi tarafından . Kırk tas suyla yıkamak küçücük bir çocuğun ruhundakı yarayı nasıl temizlerdi ? Üstelik Kitaba el bastırıldı Aziz ,bu sır ömür boyu sende kalacak diye
Annesi göçtü gitti .Önce yuvada sonra da kaldığı koruyucu ailede tacizler devam etti .O kız mı,erkek miydi? Karar veremedi .Sustu... Sadece yazdı Aziz . Kendi yaşadıkları sır olduğu için başkalarını yazdı hep .
Son babası ve patronu olan Rafet ile birlikte Bircan 'a evrilmişti artık .Her #salıertesı yazdığı hikayeler bile ruhunun çığlıklarını bastıramıyordu artık .
Neden Salı ertesi ?derseniz okuyunca anlayacaksınız o günün ağırlığını .Yine bir salı ertesi annesine verdiği sözü tutamayacaktı Aziz
İnsanların iğrençliği, akran zorbalıkları,önyargılar , toplumun bilinçsizliği ,tokat gibi vuracak yine suratımıza .
Hatice hanım 'ın hikayelerini bu yüzden çok seviyorum .Araya serpiştirilmiş hikayeler olmasa ellerimin titremesi geçmezdi okurken . Okumalıyım dedim kendime .Çünkü erkek evladım var ve bu konuda bilinçli olmam gerekiyor .Bu benim anne olarak görevim . "Çocuk susar sen susma "
Kaleminize sağlık @dokmenhatice toplumun kanayan yaralarını sansürsüzce ortaya döktüğünüz içinCesaretinizi toplayıp okuma zamanı gelmedi mi sizce ?
Sakın düşmanını sevme,sakın susma
Türk milletinin yetişdirdiği en iyi tarihçilerden biri olan Yusuf HALAÇOĞLU’nun Ermeni tehciri kitabında aktardığı tüm bilgilerin kanıtı olması çok titiz çalışılmış bi araştırma eseri ortaya çıkarmış.Ermeni meselesinin 1. Dünya savaşından önce nasıl ortaya çıktığı hangi ülkelerin desteklediği Ermenilerin ne gibi çalışmalar yaptığı Yapılan şiddet olayları Ermenistanı kurmak için istenilen tavizler vs. aktarılıyor.Akabinde savaş esnasında ermenilerin harekat tarzı ve isyanlara mezalimlere yer verilen bu eser akıcı bi üslüpla yazılmıs.Daha sonra özellikle Talat paşanın talimatları ile alınan tedbirler ve tehcir yasası hakkında bilgiler verilirken ermeniler tehciri anlatılıyor.1919 yılında geri dönüş kararnamesi çıkartılması ile birlikte giden den çok daha fazla ermeninde geri bu bölgelere girdiği kayıtlarda mevcut.Kitap da yer verilen bilgilere ve kitabın sonunda ki telgraf konusmaları ve belgelere bakıldıgında ermenilerin çoluk çocuk demeden korumasız anadolu insanını katlettiğini ve sözde ermeni katliamının olmadıgı da aşikâr. Kitap da yaklasık 70 sayfa belge var yani sıkıcı bir kitap değil herkesin okumasını tavsiye ederim. Tarihimiz derslerle dolu bu dersleri iyi anlayıp sınavdan kalmamamız gerektiğini düşünüyorum.
415 syf.
8/10 puan verdi
Huzursuzluğun Romanı: Huzur.
Tanpınar okumak kültür, edebiyat, tarih, musiki, felsefe, psikoloji tüm bilimleri okumak demektir. Hayatımda okuduğum en katmanlı kitaplardan biri oldu. Tanpınar şiir susma işidir, o yüzden tüm sustuklarımı romanlarımda yazdım demiştir. Ama ne yazmak...
Roman huzursuzluğun romanı. Dört bölümden oluşur: İhsan, Nuran,
Tutunamayanlar
En çok yarım bırakılan ve en çok sevilenler arasında yerimi aldığıma göre inceleyebilirim kitabı.Yıllar önce başlayıp da tutunamadığım kitap .Demek zamanı değilmiş.İlk bölümlerde ne anlatıyor ,nereye bağlanacak ,ne alaka kavgaları verdikten sonra bir yerde daha da çok okumalıyıma bağlanıyorsun .Bazen Turgut gözünden bazen Selim gözünden anlamaya çalışıyorsun .Selim’i anlatanlar ve Selim’in günlükleri ile zenginleşen her açıdan ele alınan bir hayat öyküsü.Oğuz Atay kalemiyle yeni tanışmam.Bu kadar geç kalmamalıydım zira karakter analizi ve laf cambazlığının hakkını vermiş.Her sayfada yeniden başlar gibi her paragrafı yeni bir bakış açısıyla anlatması muazzam.Kitabı bu kadar zor ve şahane kılan bu bence.Bilinç akışı tekniği ile bazen ağzından bazen karşıdan dinliyorsun .Ben ne okuyorum diyorsun ama sen anlat hiç susma diyor bir tarafın.Bazı bölümlerde noktalama işaretlerinin olmaması yorsada tam olayın yoğunluğuna yakışacak bir düzen içinde aslında.Selim Işık neden intihar etti sorusuna 724 sayfada cevap verecek kadar dolu bir kitap.Hayatınızın bir döneminde muhakkak okumuş olmalısınız türünden bir kitap.
Yalnızlık, beklenmedik bir ağrıdır; Geceleri vurur!...
Bir şiir de kelimeler önemlidir ama bu sadece tek başına yeterli değildir duygu ve düşüncelerinde doğru kelimeler ile kişiye aktarılabilmesi gerekir. “Yalnızlığın Ezgisi” kitabını okuyunca bende o duygu hissiyatı oluştu. Yazarın yaşayarak, hissederek, hayatın içinden gelerek meydana getirdiği şiirleri oldukça güzeldi.
Kitabın içeriğine bakınca
