Oysa insan tembellik eder, ona bahşedilmiş zihni "kayıt" için kullanır. Kaydeder herşeyi ve yeni oluşumları görmek istemez. Kaydettiğiyle yetinir. Oysa gülün kokusu her an değişmektedir, suyun akışı her an tazelenmektedir.Bunlara şahitlik etmekte zorlanır ve kayıtlarından kullanmaya başlar. Zamanla da kendi zihninin tutsağı olur. O tutsaklıktan azat olmadıkça da, "ölü" yani uykuda olacaktır.