Beraberlik canlı ise ayrılmanın bir gerilimi, gerilimin de bir tarihi vardır. Sizin kastettiğiniz an, o halatın koptuğu andır.
Ama beraberlik ölü iste, ayrılmak, çürüyen iki parçanın birbirinden zahmetsizce kopması demektir. Çürümek acı vermez, ölü olan çürür.
Çürüdüğünü anlatmak kolay değil, ölü olduğunu ikrar etmek ise çok zor.
Sayfa 76Kitabı okudu
Tehlikeden ne anladığı belli: Aşk.
Sayfa 76Kitabı okudu
İnsanın gerçek bir aşk hikayesinin olması ne güzel.
Sayfa 72Kitabı okudu
Benden sonra ikide bir birilerini sevip durdu. Ben kimseyi sevemedim.
Sayfa 67Kitabı okudu
Anne/baba neden bizim evimiz başkalarının evlerine benzemiyor?
Sayfa 66Kitabı okudu
...sence annemle babam birbirlerine aşık mıydılar?
Oysa annemin babama aşık olmadığını, zorla evlendirildiğini biliyor, nereden bildiğimizi bilmiyorduk.
Sayfa 66Kitabı okudu
Kadın gidince evin dokusu bozulur, susuz kalmış çiçeğe benzer, solar. Küçük şeylerin izi silinir. Eşyanın dili tutulur, ev sağırlaşır.
Sayfa 65Kitabı okudu
... aykırı parçaların birliğiydi evimiz.
Sayfa 64Kitabı okudu
Aşksız beden insanı sadece üzer.
Sayfa 60Kitabı okudu
Aşkı aşkın çektiğini bilmiyordum. Hamurunda aşk yoksa bir insanın, nafile.
Sayfa 58Kitabı okudu
Aşk... Annem için nasıl da boş bir kelime.
Sayfa 54Kitabı okudu
Pazar günleri, hayatın intikam günleri.
Neşeli başlasın ve öyle geçsin diye gayret edildikçe insanı koyu bir yalnızlığa, anlaşılmaz bir kedere iten günler.
Sayfa 42Kitabı okudu
Hiç inanmadım Pinokyo’ya. Annem çok hastaydı. Babaannem ‘iyileşecek’ dedi. Babaannemin burnu uzamadı.
Suzan beni kaldırabileceğimden çok daha fazla sevdi. Ezildim.
İşte o akşam aşka çok yaklaşmıştık. Bana biraz daha uzun sarılsaydın; ahşap evlerin loş ışıklı pencerelerinden, sokak lambasının ışığında büyüyen gölgelerden çekinmeyip beni öpseydin; aşkı ertelemeseydin, belki de beni kurtarmış olacaktın.