Nerden geldim? Niçin geldim? Nereye gideceğim? Sorularına cevap bulmadan, dışında cennetlik saçsan da manen içinde cehennem tohumu gibi filizlenip büyüyen bir manevi zakkum ağacı tadında bir sancı ile ruhun ve kalbin vaveylalar koparıp feryadı figan edip sevdiklerinden ırak olma duygusu altında ezilip maziden gelen acılarla, istikbalde gelecek endişelerle bulunduğundan nimetler bir nikmet olacak. Habersiz başkasının bahçesinde gezip de bana bahçe sahibinden bahsetmeyin diyen hırsızlık psikolojisi ile hareket eden adamın ahvali gibi kendisi de dünya bahçesinde, bahçe sahibinin adından dahi rahatsız olup küfrü mutlakta sonsuz bir cehennemine odun taşıyan ve Ebu Leheb yandaşları da karısı gibi cehennemde kendi azığını bu dünyada götürecekler. Küfrün ne kadar dehşetli tahribat yaptığını akıl tahattür edemez ve ancak sonsuz cehennem temizler. Bazen ateş sudan daha ziyade temizlik yapar. Ve onları belki de ateş bile temizleyemeyecekler..
Kültür dünyasından bir cehalet geçidi ya da köpeksiz köyde değneksiz gezenler: İlber Ortaylı, Celal Şengör ve diğerleri
Taylan KARA
Şu anda Türkiye’deki kültür-sanat-edebiyat dünyasında hâkim olan iklimi bir cümlede özetleyecek olsaydım şu deyimi kullanırdım:
Köpeksiz köyde değneksiz
Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!
Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;
Sen kıvrıl, ben gideyim, Son Peygamber Kılavuz!
Necip Fazıl Kısakürek
Hiç iştiyakla tahassür bir olur mu...
Arapçada iki türlü özlem vardır:
İştiyak : Geçici özlem çekmek
Tahassür : İçini çeke çeke, kalbi yana yana büyük bir hasretle arayarak ve onun yolunu gözleyerek özlem çekmek...
Hafıza-i beşer nisyan ile malûl değil, nisyan ile müsterihtir. Yani insan, unutabildiği için kusurlu değil, rahattır. Çünkü her acı, ilk andaki kadar can yaksaydı, insan yaşayamazdı.
@gregorsamsamsi
Sakarya Türküsü
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak; Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir; Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir. Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya